wypocząć

Polish

Etymology

From wy- +‎ począć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧po‧cząć

Verb

wypocząć pf (imperfective wypoczywać)

  1. (intransitive) to repose, to rest
    Synonym: odpocząć

Conjugation
Conjugation of wypocząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypocząć
future tense 1st wypocznę wypoczniemy
2nd wypoczniesz wypoczniecie
3rd wypocznie wypoczną
impersonal wypocznie się
past tense 1st wypocząłem,
-(e)m wypoczął		 wypoczęłam,
-(e)m wypoczęła		 wypoczęłom,
-(e)m wypoczęło		 wypoczęliśmy,
-(e)śmy wypoczęli		 wypoczęłyśmy,
-(e)śmy wypoczęły
2nd wypocząłeś,
-(e)ś wypoczął		 wypoczęłaś,
-(e)ś wypoczęła		 wypoczęłoś,
-(e)ś wypoczęło		 wypoczęliście,
-(e)ście wypoczęli		 wypoczęłyście,
-(e)ście wypoczęły
3rd wypoczął wypoczęła wypoczęło wypoczęli wypoczęły
impersonal wypoczęto
conditional 1st wypocząłbym,
bym wypoczął		 wypoczęłabym,
bym wypoczęła		 wypoczęłobym,
bym wypoczęło		 wypoczęlibyśmy,
byśmy wypoczęli		 wypoczęłybyśmy,
byśmy wypoczęły
2nd wypocząłbyś,
byś wypoczął		 wypoczęłabyś,
byś wypoczęła		 wypoczęłobyś,
byś wypoczęło		 wypoczęlibyście,
byście wypoczęli		 wypoczęłybyście,
byście wypoczęły
3rd wypocząłby,
by wypoczął		 wypoczęłaby,
by wypoczęła		 wypoczęłoby,
by wypoczęło		 wypoczęliby,
by wypoczęli		 wypoczęłyby,
by wypoczęły
impersonal wypoczęto by
imperative 1st niech wypocznę wypocznijmy
2nd wypocznij wypocznijcie
3rd niech wypocznie niech wypoczną
anterior adverbial participle wypocząwszy
verbal noun wypoczęcie

Further reading
  • wypocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypocząć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.