wypłukać

Polish

Etymology

From wy- +‎ płukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpwu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧płu‧kać

Verb

wypłukać pf (imperfective wypłukiwać or płukać)

  1. (transitive) to rinse out, to wash out
  2. (transitive, of water) to wear away, to erode
    Synonym: wymyć

Conjugation
Conjugation of wypłukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypłukać
future tense 1st wypłuczę wypłuczemy
2nd wypłuczesz wypłuczecie
3rd wypłucze wypłuczą
impersonal wypłucze się
past tense 1st wypłukałem,
-(e)m wypłukał		 wypłukałam,
-(e)m wypłukała		 wypłukałom,
-(e)m wypłukało		 wypłukaliśmy,
-(e)śmy wypłukali		 wypłukałyśmy,
-(e)śmy wypłukały
2nd wypłukałeś,
-(e)ś wypłukał		 wypłukałaś,
-(e)ś wypłukała		 wypłukałoś,
-(e)ś wypłukało		 wypłukaliście,
-(e)ście wypłukali		 wypłukałyście,
-(e)ście wypłukały
3rd wypłukał wypłukała wypłukało wypłukali wypłukały
impersonal wypłukano
conditional 1st wypłukałbym,
bym wypłukał		 wypłukałabym,
bym wypłukała		 wypłukałobym,
bym wypłukało		 wypłukalibyśmy,
byśmy wypłukali		 wypłukałybyśmy,
byśmy wypłukały
2nd wypłukałbyś,
byś wypłukał		 wypłukałabyś,
byś wypłukała		 wypłukałobyś,
byś wypłukało		 wypłukalibyście,
byście wypłukali		 wypłukałybyście,
byście wypłukały
3rd wypłukałby,
by wypłukał		 wypłukałaby,
by wypłukała		 wypłukałoby,
by wypłukało		 wypłukaliby,
by wypłukali		 wypłukałyby,
by wypłukały
impersonal wypłukano by
imperative 1st niech wypłuczę wypłuczmy
2nd wypłucz wypłuczcie
3rd niech wypłucze niech wypłuczą
passive adjectival participle wypłukany wypłukana wypłukane wypłukani wypłukane
anterior adverbial participle wypłukawszy
verbal noun wypłukanie

Further reading
  • wypłukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypłukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.