wymawialny
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.maˈvjal.nɨ/
- Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: wy‧ma‧wial‧ny
Adjective
wymawialny (not comparable, no derived adverb)
- enunciable, pronounceable
- Antonym: niewymawialny
Declension
Declension of wymawialny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wymawialny | wymawialna | wymawialne | wymawialni | wymawialne | |
genitive | wymawialnego | wymawialnej | wymawialnego | wymawialnych | ||
dative | wymawialnemu | wymawialnej | wymawialnemu | wymawialnym | ||
accusative | wymawialnego | wymawialny | wymawialną | wymawialne | wymawialnych | wymawialne |
instrumental | wymawialnym | wymawialną | wymawialnym | wymawialnymi | ||
locative | wymawialnym | wymawialnej | wymawialnym | wymawialnych |
Related terms
adjectives
adverb
nouns
verbs
References
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wymawialny”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wymawialny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymawialny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 928
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.