wyknąć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyknǫti, from an earlier yknǫti, from Proto-Balto-Slavic *uk-, from Proto-Indo-European *h₁uk-néw-ti, from *h₁ewk-.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨknɑ̃t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨknɑ̃t͡ɕ/

Verb

wyknąć impf

  1. (intransitive) to learn [+genitive = something]
    Synonym: uczyć się
    • Wynidź z mojej szkoły, boć nie trzeba ode mnie wyknąć.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (intransitive) to get used to, to accustom oneself [+dative or genitive = something]
    Synonym: zwyczaić się
    • Człowiecze, wstani, każęć <...>, a potym wykni prawdzie, mądrości a wierze.
      (please add an English translation of this quotation)
verb
nouns

Descendants
  • Polish: wyknąć (obsolete)

Further reading

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyknąć, from Proto-Slavic *vyknǫti, from an earlier *yknǫti, from Proto-Balto-Slavic *uk-, from Proto-Indo-European *h₁uk-néw-ti, from *h₁ewk-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wyk‧nąć

Verb

wyknąć impf

  1. (intransitive, obsolete) to get used to [+ do (genitive) = something]
    Synonyms: przywykać, przyzwyczajać się

Conjugation
Conjugation of wyknąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyknąć
present tense 1st wyknę wykniemy
2nd wykniesz wykniecie
3rd wyknie wykną
impersonal wyknie się
past tense 1st wyknąłem,
-(e)m wyknął		 wyknęłam,
-(e)m wyknęła		 wyknęłom,
-(e)m wyknęło		 wyknęliśmy,
-(e)śmy wyknęli		 wyknęłyśmy,
-(e)śmy wyknęły
2nd wyknąłeś,
-(e)ś wyknął		 wyknęłaś,
-(e)ś wyknęła		 wyknęłoś,
-(e)ś wyknęło		 wyknęliście,
-(e)ście wyknęli		 wyknęłyście,
-(e)ście wyknęły
3rd wyknął wyknęła wyknęło wyknęli wyknęły
impersonal wyknięto
future tense 1st będę wyknął,
będę wyknąć		 będę wyknęła,
będę wyknąć		 będę wyknęło,
będę wyknąć		 będziemy wyknęli,
będziemy wyknąć		 będziemy wyknęły,
będziemy wyknąć
2nd będziesz wyknął,
będziesz wyknąć		 będziesz wyknęła,
będziesz wyknąć		 będziesz wyknęło,
będziesz wyknąć		 będziecie wyknęli,
będziecie wyknąć		 będziecie wyknęły,
będziecie wyknąć
3rd będzie wyknął,
będzie wyknąć		 będzie wyknęła,
będzie wyknąć		 będzie wyknęło,
będzie wyknąć		 będą wyknęli,
będą wyknąć		 będą wyknęły,
będą wyknąć
impersonal będzie wyknąć się
conditional 1st wyknąłbym,
bym wyknął		 wyknęłabym,
bym wyknęła		 wyknęłobym,
bym wyknęło		 wyknęlibyśmy,
byśmy wyknęli		 wyknęłybyśmy,
byśmy wyknęły
2nd wyknąłbyś,
byś wyknął		 wyknęłabyś,
byś wyknęła		 wyknęłobyś,
byś wyknęło		 wyknęlibyście,
byście wyknęli		 wyknęłybyście,
byście wyknęły
3rd wyknąłby,
by wyknął		 wyknęłaby,
by wyknęła		 wyknęłoby,
by wyknęło		 wyknęliby,
by wyknęli		 wyknęłyby,
by wyknęły
impersonal wyknięto by
imperative 1st niech wyknę wyknijmy
2nd wyknij wyknijcie
3rd niech wyknie niech wykną
active adjectival participle wyknący wyknąca wyknące wyknący wyknące
contemporary adverbial participle wyknąc
verbal noun wyknięcie

or:

Conjugation of wyknąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyknąć
present tense 1st wyknę wykniemy
2nd wykniesz wykniecie
3rd wyknie wykną
impersonal wyknie się
past tense 1st wykłem,
-(e)m wykł		 wykłam,
-(e)m wykła		 wykłom,
-(e)m wykło		 wykliśmy,
-(e)śmy wykli		 wykłyśmy,
-(e)śmy wykły
2nd wykłeś,
-(e)ś wykł		 wykłaś,
-(e)ś wykła		 wykłoś,
-(e)ś wykło		 wykliście,
-(e)ście wykli		 wykłyście,
-(e)ście wykły
3rd wykł wykła wykło wykli wykły
impersonal wyknięto
future tense 1st będę wykł,
będę wyknąć		 będę wykła,
będę wyknąć		 będę wykło,
będę wyknąć		 będziemy wykli,
będziemy wyknąć		 będziemy wykły,
będziemy wyknąć
2nd będziesz wykł,
będziesz wyknąć		 będziesz wykła,
będziesz wyknąć		 będziesz wykło,
będziesz wyknąć		 będziecie wykli,
będziecie wyknąć		 będziecie wykły,
będziecie wyknąć
3rd będzie wykł,
będzie wyknąć		 będzie wykła,
będzie wyknąć		 będzie wykło,
będzie wyknąć		 będą wykli,
będą wyknąć		 będą wykły,
będą wyknąć
impersonal będzie wyknąć się
conditional 1st wykłbym,
bym wykł		 wykłabym,
bym wykła		 wykłobym,
bym wykło		 wyklibyśmy,
byśmy wykli		 wykłybyśmy,
byśmy wykły
2nd wykłbyś,
byś wykł		 wykłabyś,
byś wykła		 wykłobyś,
byś wykło		 wyklibyście,
byście wykli		 wykłybyście,
byście wykły
3rd wykłby,
by wykł		 wykłaby,
by wykła		 wykłoby,
by wykło		 wykliby,
by wykli		 wykłyby,
by wykły
impersonal wyknięto by
imperative 1st niech wyknę wyknijmy
2nd wyknij wyknijcie
3rd niech wyknie niech wykną
active adjectival participle wyknący wyknąca wyknące wyknący wyknące
contemporary adverbial participle wyknąc
verbal noun wyknięcie

Derived terms
verbs
adjectives
nouns
verb
adjective
nouns

Further reading
  • wyknąć in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “przywyknąć, (przy)wyknąć”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.