wykładnie

From wykładny +‎ -ie. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadɲɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadɲɛ/

wykładnie

1. illustratively; as an example; metaphorically, allegorically
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XVI, page 350:

     Vycladnye expositive

     [Wykładnie expositive]

   • 1904 [1421], Aleksander Brückner, editor, Literatura religijna w Polsce średniowiecznej‎, volume III, Krakow, page 168:

     Celestnye, duchownye, przicladne, podobnye, obyczaynye albo wycladnye, albo ku nauczenyu

     [Cielestnie, duchownie, przykładnie, podobnie, obyczajnie albo wykładnie, albo ku nauczeniu]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wykładnie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN