wygłup

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ɡwup/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡwup
  • Syllabification: wy‧głup

Etymology 1

Deverbal from wygłupić.

Noun

wygłup m inan

  1. (usually in the plural) tomfoolery (foolish behavior or speech)
Declension
Declension of wygłup
singular plural
nominative wygłup wygłupy
genitive wygłupu wygłupów
dative wygłupowi wygłupom
accusative wygłup wygłupy
instrumental wygłupem wygłupami
locative wygłupie wygłupach
vocative wygłupie wygłupy

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

wygłup

  1. second-person singular imperative of wygłupić

Further reading
  • wygłup in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygłup in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.