wydusić

Polish

From wy- +‎ dusić.

wydusić pf (imperfective wyduszać)

(transitive) to suffocate many people or animals, to strangle in turn
(transitive) to wring out, to squeeze out, to extract (force liquid out of by squeezing or crushing)
(transitive, colloquial) to tease out, to extract (e.g. a confession)

Conjugation of wydusić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydusić
future tense	1^st	wyduszę			wydusimy
	2^nd	wydusisz			wydusicie
	3^rd	wydusi			wyduszą
	impersonal	wydusi się
past tense	1^st	wydusiłem, -(e)m wydusił	wydusiłam, -(e)m wydusiła	wydusiłom, -(e)m wydusiło	wydusiliśmy, -(e)śmy wydusili	wydusiłyśmy, -(e)śmy wydusiły
	2^nd	wydusiłeś, -(e)ś wydusił	wydusiłaś, -(e)ś wydusiła	wydusiłoś, -(e)ś wydusiło	wydusiliście, -(e)ście wydusili	wydusiłyście, -(e)ście wydusiły
	3^rd	wydusił	wydusiła	wydusiło	wydusili	wydusiły
	impersonal	wyduszono
conditional	1^st	wydusiłbym, bym wydusił	wydusiłabym, bym wydusiła	wydusiłobym, bym wydusiło	wydusilibyśmy, byśmy wydusili	wydusiłybyśmy, byśmy wydusiły
	2^nd	wydusiłbyś, byś wydusił	wydusiłabyś, byś wydusiła	wydusiłobyś, byś wydusiło	wydusilibyście, byście wydusili	wydusiłybyście, byście wydusiły
	3^rd	wydusiłby, by wydusił	wydusiłaby, by wydusiła	wydusiłoby, by wydusiło	wydusiliby, by wydusili	wydusiłyby, by wydusiły
	impersonal	wyduszono by
imperative	1^st	niech wyduszę			wyduśmy
	2^nd	wyduś			wyduście
	3^rd	niech wydusi			niech wyduszą
passive adjectival participle		wyduszony	wyduszona	wyduszone	wyduszeni	wyduszone
anterior adverbial participle		wydusiwszy
verbal noun		wyduszenie