wybrukować

Polish

Etymology

From wy- + brukować.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨ.bruˈkɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bru‧ko‧wać

Verb

wybrukować pf (imperfective brukować)

  1. (transitive) to pave

Conjugation

Conjugation of wybrukować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybrukować
future tense 1st wybrukuję wybrukujemy
2nd wybrukujesz wybrukujecie
3rd wybrukuje wybrukują
impersonal wybrukuje się
past tense 1st wybrukowałem,
-(e)m wybrukował
wybrukowałam,
-(e)m wybrukowała
wybrukowałom,
-(e)m wybrukowało
wybrukowaliśmy,
-(e)śmy wybrukowali
wybrukowałyśmy,
-(e)śmy wybrukowały
2nd wybrukowałeś,
-(e)ś wybrukował
wybrukowałaś,
-(e)ś wybrukowała
wybrukowałoś,
-(e)ś wybrukowało
wybrukowaliście,
-(e)ście wybrukowali
wybrukowałyście,
-(e)ście wybrukowały
3rd wybrukował wybrukowała wybrukowało wybrukowali wybrukowały
impersonal wybrukowano
conditional 1st wybrukowałbym,
bym wybrukował
wybrukowałabym,
bym wybrukowała
wybrukowałobym,
bym wybrukowało
wybrukowalibyśmy,
byśmy wybrukowali
wybrukowałybyśmy,
byśmy wybrukowały
2nd wybrukowałbyś,
byś wybrukował
wybrukowałabyś,
byś wybrukowała
wybrukowałobyś,
byś wybrukowało
wybrukowalibyście,
byście wybrukowali
wybrukowałybyście,
byście wybrukowały
3rd wybrukowałby,
by wybrukował
wybrukowałaby,
by wybrukowała
wybrukowałoby,
by wybrukowało
wybrukowaliby,
by wybrukowali
wybrukowałyby,
by wybrukowały
impersonal wybrukowano by
imperative 1st niech wybrukuję wybrukujmy
2nd wybrukuj wybrukujcie
3rd niech wybrukuje niech wybrukują
passive adjectival participle wybrukowany wybrukowana wybrukowane wybrukowani wybrukowane
anterior adverbial participle wybrukowawszy
verbal noun wybrukowanie

Further reading

  • wybrukować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybrukować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.