wyświadczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. First attested in the 16th century.[1][2] Compare Kashubian wëswiadczëc and Silesian wyświadczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨɕˈfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /vɨɕˈfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/, /vɨɕˈfjɒt.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -att͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wyś‧wiad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświadczać)

  1. (transitive, literary) to oblige; to render (to do something good for someone) [+dative = whom] [+accusative = what]
  2. (transitive, obsolete) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)
    Synonym: zaświadczyć
  3. (reflexive with się, obsolete) to identify oneself, to introduce oneself

Conjugation
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczę wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczą
impersonal wyświadczy się
past tense 1st wyświadczyłem,
-(e)m wyświadczył		 wyświadczyłam,
-(e)m wyświadczyła		 wyświadczyłom,
-(e)m wyświadczyło		 wyświadczyliśmy,
-(e)śmy wyświadczyli		 wyświadczyłyśmy,
-(e)śmy wyświadczyły
2nd wyświadczyłeś,
-(e)ś wyświadczył		 wyświadczyłaś,
-(e)ś wyświadczyła		 wyświadczyłoś,
-(e)ś wyświadczyło		 wyświadczyliście,
-(e)ście wyświadczyli		 wyświadczyłyście,
-(e)ście wyświadczyły
3rd wyświadczył wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
impersonal wyświadczono
conditional 1st wyświadczyłbym,
bym wyświadczył		 wyświadczyłabym,
bym wyświadczyła		 wyświadczyłobym,
bym wyświadczyło		 wyświadczylibyśmy,
byśmy wyświadczyli		 wyświadczyłybyśmy,
byśmy wyświadczyły
2nd wyświadczyłbyś,
byś wyświadczył		 wyświadczyłabyś,
byś wyświadczyła		 wyświadczyłobyś,
byś wyświadczyło		 wyświadczylibyście,
byście wyświadczyli		 wyświadczyłybyście,
byście wyświadczyły
3rd wyświadczyłby,
by wyświadczył		 wyświadczyłaby,
by wyświadczyła		 wyświadczyłoby,
by wyświadczyło		 wyświadczyliby,
by wyświadczyli		 wyświadczyłyby,
by wyświadczyły
impersonal wyświadczono by
imperative 1st niech wyświadczę wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niech wyświadczy niech wyświadczą
passive adjectival participle wyświadczony wyświadczona wyświadczone wyświadczeni wyświadczone
anterior adverbial participle wyświadczywszy
verbal noun wyświadczenie

References
  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

Silesian

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. Compare Polish wyświadczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɕfjatt͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -att͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświŏdczać)

  1. (transitive) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

Conjugation
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczã wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczōm
past tense 1st wyświadczōłch,
wyświadczōłech,
wyświadczōł żech		 wyświadczyłach
wyświadczyła żech		 wyświadczyłoch1)
wyświadczyło żech1)		 wyświadczylimy,
wyświadczylichmy		 wyświadczyłymy,
wyświadczyłychmy
2nd wyświadczōłś,
wyświadczōłeś,
wyświadczōł żeś		 wyświadczyłaś
wyświadczyła żeś		 wyświadczyłoś1)
wyświadczyło żeś1)		 wyświadczyliście,
wyświadczyli żeście		 wyświadczyłyście,
wyświadczyły żeście
3rd wyświadczōł wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch wyświadczōł,
bōłech wyświadczōł,
bōł żech wyświadczōł		 byłach wyświadczyła
była żech wyświadczyła		 byłoch wyświadczyło1)
było żech wyświadczyło1)		 byli my wyświadczyli,
bylichmy wyświadczyli		 były my wyświadczyły,
byłychmy wyświadczyły
2nd bōłś wyświadczōł,
bōłeś wyświadczōł,
bōł żeś wyświadczōł		 byłaś wyświadczyła
była żeś wyświadczyła		 byłoś wyświadczyło1)
było żeś wyświadczyło1)		 byliście wyświadczyli,
byli żeście wyświadczyli		 byłyście wyświadczyły,
były żeście wyświadczyły
3rd bōł wyświadczōł była wyświadczyła było wyświadczyło1)
 były my wyświadczyli,
byłychmy wyświadczyli		 były wyświadczyły
conditional 1st bych wyświadczōł bych wyświadczyła byście wyświadczyli by my wyświadczyły,
bychmy wyświadczyły
2nd byś wyświadczōł byś wyświadczyła byście wyświadczyli byście wyświadczyły
3rd by wyświadczōł by wyświadczyła by wyświadczyło by wyświadczyli by wyświadczyły
imperative 1st niych wyświadczã wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niych wyświadczy niych wyświadczōm
passive adjectival participle wyświadczōny wyświadczōnŏ wyświadczōne wyświadczyni wyświadczōne
verbal noun wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Verb

wyświadczyć pf

  1. (reflexive with sie) to prove one's innocence, to explain oneself

Conjugation
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczã wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczōm
past tense 1st wyświadczōłch,
wyświadczōłech,
wyświadczōł żech		 wyświadczyłach
wyświadczyła żech		 wyświadczyłoch1)
wyświadczyło żech1)		 wyświadczylimy,
wyświadczylichmy		 wyświadczyłymy,
wyświadczyłychmy
2nd wyświadczōłś,
wyświadczōłeś,
wyświadczōł żeś		 wyświadczyłaś
wyświadczyła żeś		 wyświadczyłoś1)
wyświadczyło żeś1)		 wyświadczyliście,
wyświadczyli żeście		 wyświadczyłyście,
wyświadczyły żeście
3rd wyświadczōł wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch wyświadczōł,
bōłech wyświadczōł,
bōł żech wyświadczōł		 byłach wyświadczyła
była żech wyświadczyła		 byłoch wyświadczyło1)
było żech wyświadczyło1)		 byli my wyświadczyli,
bylichmy wyświadczyli		 były my wyświadczyły,
byłychmy wyświadczyły
2nd bōłś wyświadczōł,
bōłeś wyświadczōł,
bōł żeś wyświadczōł		 byłaś wyświadczyła
była żeś wyświadczyła		 byłoś wyświadczyło1)
było żeś wyświadczyło1)		 byliście wyświadczyli,
byli żeście wyświadczyli		 byłyście wyświadczyły,
były żeście wyświadczyły
3rd bōł wyświadczōł była wyświadczyła było wyświadczyło1)
 były my wyświadczyli,
byłychmy wyświadczyli		 były wyświadczyły
conditional 1st bych wyświadczōł bych wyświadczyła byście wyświadczyli by my wyświadczyły,
bychmy wyświadczyły
2nd byś wyświadczōł byś wyświadczyła byście wyświadczyli byście wyświadczyły
3rd by wyświadczōł by wyświadczyła by wyświadczyło by wyświadczyli by wyświadczyły
imperative 1st niych wyświadczã wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niych wyświadczy niych wyświadczōm
passive adjectival participle wyświadczōny wyświadczōnŏ wyświadczōne wyświadczyni wyświadczōne
verbal noun wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.