wyścig

Polish

Etymology

Deverbal from wyścignąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨɕ.t͡ɕik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɕt͡ɕik
  • Syllabification: wyś‧cig

Noun

wyścig m inan

  1. race; contest where the goal is to be the first to complete some objective

Declension
Declension of wyścig
singular plural
nominative wyścig wyścigi
genitive wyścigu wyścigów
dative wyścigowi wyścigom
accusative wyścig wyścigi
instrumental wyścigiem wyścigami
locative wyścigu wyścigach
vocative wyścigu wyścigi

Further reading
  • wyścig in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyścig in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.