wklepać

Polish

Etymology

From w- +‎ klepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfklɛ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: wkle‧pać

Verb

wklepać pf (imperfective wklepywać)

  1. (transitive) to pat into, to punch in (to tap something into something else with an open hand) [+ w (accusative) = into what]
  2. (transitive, colloquial) to type in, to punch in (to enter data)
  3. (transitive, colloquial) to learn by heart

Conjugation
Conjugation of wklepać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wklepać
future tense 1st wklepię wklepiemy
2nd wklepiesz wklepiecie
3rd wklepie wklepią
impersonal wklepie się
past tense 1st wklepałem,
-(e)m wklepał		 wklepałam,
-(e)m wklepała		 wklepałom,
-(e)m wklepało		 wklepaliśmy,
-(e)śmy wklepali		 wklepałyśmy,
-(e)śmy wklepały
2nd wklepałeś,
-(e)ś wklepał		 wklepałaś,
-(e)ś wklepała		 wklepałoś,
-(e)ś wklepało		 wklepaliście,
-(e)ście wklepali		 wklepałyście,
-(e)ście wklepały
3rd wklepał wklepała wklepało wklepali wklepały
impersonal wklepano
conditional 1st wklepałbym,
bym wklepał		 wklepałabym,
bym wklepała		 wklepałobym,
bym wklepało		 wklepalibyśmy,
byśmy wklepali		 wklepałybyśmy,
byśmy wklepały
2nd wklepałbyś,
byś wklepał		 wklepałabyś,
byś wklepała		 wklepałobyś,
byś wklepało		 wklepalibyście,
byście wklepali		 wklepałybyście,
byście wklepały
3rd wklepałby,
by wklepał		 wklepałaby,
by wklepała		 wklepałoby,
by wklepało		 wklepaliby,
by wklepali		 wklepałyby,
by wklepały
impersonal wklepano by
imperative 1st niech wklepię wklepmy
2nd wklep wklepcie
3rd niech wklepie niech wklepią
passive adjectival participle wklepany wklepana wklepane wklepani wklepane
anterior adverbial participle wklepawszy
verbal noun wklepanie

Further reading
  • wklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wklepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.