warkotać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьrkotati.

Pronunciation
  • IPA(key): /varˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: war‧ko‧tać

Verb

warkotać impf (perfective zawarkotać)

  1. (intransitive) to whirr (to make a sibilant buzzing sound)
    Synonyms: furkotać, warczeć

Conjugation
Conjugation of warkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive warkotać
present tense 1st warkoczę warkoczemy
2nd warkoczesz warkoczecie
3rd warkocze warkoczą
impersonal warkocze się
past tense 1st warkotałem,
-(e)m warkotał		 warkotałam,
-(e)m warkotała		 warkotałom,
-(e)m warkotało		 warkotaliśmy,
-(e)śmy warkotali		 warkotałyśmy,
-(e)śmy warkotały
2nd warkotałeś,
-(e)ś warkotał		 warkotałaś,
-(e)ś warkotała		 warkotałoś,
-(e)ś warkotało		 warkotaliście,
-(e)ście warkotali		 warkotałyście,
-(e)ście warkotały
3rd warkotał warkotała warkotało warkotali warkotały
impersonal warkotano
future tense 1st będę warkotał,
będę warkotać		 będę warkotała,
będę warkotać		 będę warkotało,
będę warkotać		 będziemy warkotali,
będziemy warkotać		 będziemy warkotały,
będziemy warkotać
2nd będziesz warkotał,
będziesz warkotać		 będziesz warkotała,
będziesz warkotać		 będziesz warkotało,
będziesz warkotać		 będziecie warkotali,
będziecie warkotać		 będziecie warkotały,
będziecie warkotać
3rd będzie warkotał,
będzie warkotać		 będzie warkotała,
będzie warkotać		 będzie warkotało,
będzie warkotać		 będą warkotali,
będą warkotać		 będą warkotały,
będą warkotać
impersonal będzie warkotać się
conditional 1st warkotałbym,
bym warkotał		 warkotałabym,
bym warkotała		 warkotałobym,
bym warkotało		 warkotalibyśmy,
byśmy warkotali		 warkotałybyśmy,
byśmy warkotały
2nd warkotałbyś,
byś warkotał		 warkotałabyś,
byś warkotała		 warkotałobyś,
byś warkotało		 warkotalibyście,
byście warkotali		 warkotałybyście,
byście warkotały
3rd warkotałby,
by warkotał		 warkotałaby,
by warkotała		 warkotałoby,
by warkotało		 warkotaliby,
by warkotali		 warkotałyby,
by warkotały
impersonal warkotano by
imperative 1st niech warkoczę warkoczmy
2nd warkocz warkoczcie
3rd niech warkocze niech warkoczą
active adjectival participle warkoczący warkocząca warkoczące warkoczący warkoczące
contemporary adverbial participle warkocząc
verbal noun warkotanie
adjective
  • warkotliwy
noun
verb

Further reading
  • warkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • warkotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.