uwinąć

Polish

Etymology

From u- +‎ winąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈvi.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧wi‧nąć

Verb

uwinąć pf (imperfective uwijać)

  1. (transitive, archaic) Alternative form of uwić
  2. (reflexive with się, colloquial) to bustle (to perform some activity quickly; to move quickly while doing something)
    Synonym: zwijać się

Conjugation
Conjugation of uwinąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwinąć
future tense 1st uwinę uwiniemy
2nd uwiniesz uwiniecie
3rd uwinie uwiną
impersonal uwinie się
past tense 1st uwinąłem,
-(e)m uwinął		 uwinęłam,
-(e)m uwinęła		 uwinęłom,
-(e)m uwinęło		 uwinęliśmy,
-(e)śmy uwinęli		 uwinęłyśmy,
-(e)śmy uwinęły
2nd uwinąłeś,
-(e)ś uwinął		 uwinęłaś,
-(e)ś uwinęła		 uwinęłoś,
-(e)ś uwinęło		 uwinęliście,
-(e)ście uwinęli		 uwinęłyście,
-(e)ście uwinęły
3rd uwinął uwinęła uwinęło uwinęli uwinęły
impersonal uwinięto
conditional 1st uwinąłbym,
bym uwinął		 uwinęłabym,
bym uwinęła		 uwinęłobym,
bym uwinęło		 uwinęlibyśmy,
byśmy uwinęli		 uwinęłybyśmy,
byśmy uwinęły
2nd uwinąłbyś,
byś uwinął		 uwinęłabyś,
byś uwinęła		 uwinęłobyś,
byś uwinęło		 uwinęlibyście,
byście uwinęli		 uwinęłybyście,
byście uwinęły
3rd uwinąłby,
by uwinął		 uwinęłaby,
by uwinęła		 uwinęłoby,
by uwinęło		 uwinęliby,
by uwinęli		 uwinęłyby,
by uwinęły
impersonal uwinięto by
imperative 1st niech uwinę uwińmy
2nd uwiń uwińcie
3rd niech uwinie niech uwiną
passive adjectival participle uwinięty uwinięta uwinięte uwinięci uwinięte
anterior adverbial participle uwinąwszy
verbal noun uwinięcie

Further reading
  • uwinąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwinąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.