utrudnić

Polish

Etymology

From u- +‎ trudnić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtrud.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -udɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧trud‧nić

Verb

utrudnić pf (imperfective utrudniać)

  1. (transitive) to make difficult, to hinder, to impede
    Antonym: uprościć

Conjugation
Conjugation of utrudnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utrudnić
future tense 1st utrudnię utrudnimy
2nd utrudnisz utrudnicie
3rd utrudni utrudnią
impersonal utrudni się
past tense 1st utrudniłem,
-(e)m utrudnił		 utrudniłam,
-(e)m utrudniła		 utrudniłom,
-(e)m utrudniło		 utrudniliśmy,
-(e)śmy utrudnili		 utrudniłyśmy,
-(e)śmy utrudniły
2nd utrudniłeś,
-(e)ś utrudnił		 utrudniłaś,
-(e)ś utrudniła		 utrudniłoś,
-(e)ś utrudniło		 utrudniliście,
-(e)ście utrudnili		 utrudniłyście,
-(e)ście utrudniły
3rd utrudnił utrudniła utrudniło utrudnili utrudniły
impersonal utrudniono
conditional 1st utrudniłbym,
bym utrudnił		 utrudniłabym,
bym utrudniła		 utrudniłobym,
bym utrudniło		 utrudnilibyśmy,
byśmy utrudnili		 utrudniłybyśmy,
byśmy utrudniły
2nd utrudniłbyś,
byś utrudnił		 utrudniłabyś,
byś utrudniła		 utrudniłobyś,
byś utrudniło		 utrudnilibyście,
byście utrudnili		 utrudniłybyście,
byście utrudniły
3rd utrudniłby,
by utrudnił		 utrudniłaby,
by utrudniła		 utrudniłoby,
by utrudniło		 utrudniliby,
by utrudnili		 utrudniłyby,
by utrudniły
impersonal utrudniono by
imperative 1st niech utrudnię utrudnijmy
2nd utrudnij utrudnijcie
3rd niech utrudni niech utrudnią
passive adjectival participle utrudniony utrudniona utrudnione utrudnieni utrudnione
anterior adverbial participle utrudniwszy
verbal noun utrudnienie

Further reading
  • utrudnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utrudnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.