umilknąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umilknąć, from Proto-Slavic *umьlknǫti. By surface analysis, u- +‎ milknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈmilk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ilknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧milk‧nąć

Verb

umilknąć pf (imperfective milknąć)

  1. (intransitive) to fall silent (stop talking or emitting noise)
    Synonyms: zamilknąć, ucichnąć, ścichnąć
  2. (intransitive) to cease public activities, to go to ground

Conjugation
Conjugation of umilknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umilknąć
future tense 1st umilknę umilkniemy
2nd umilkniesz umilkniecie
3rd umilknie umilkną
impersonal umilknie się
past tense 1st umilkłem,
-(e)m umilkł		 umilkłam,
-(e)m umilkła		 umilkłom,
-(e)m umilkło		 umilkliśmy,
-(e)śmy umilkli		 umilkłyśmy,
-(e)śmy umilkły
2nd umilkłeś,
-(e)ś umilkł		 umilkłaś,
-(e)ś umilkła		 umilkłoś,
-(e)ś umilkło		 umilkliście,
-(e)ście umilkli		 umilkłyście,
-(e)ście umilkły
3rd umilkł umilkła umilkło umilkli umilkły
impersonal umilknięto
conditional 1st umilkłbym,
bym umilkł		 umilkłabym,
bym umilkła		 umilkłobym,
bym umilkło		 umilklibyśmy,
byśmy umilkli		 umilkłybyśmy,
byśmy umilkły
2nd umilkłbyś,
byś umilkł		 umilkłabyś,
byś umilkła		 umilkłobyś,
byś umilkło		 umilklibyście,
byście umilkli		 umilkłybyście,
byście umilkły
3rd umilkłby,
by umilkł		 umilkłaby,
by umilkła		 umilkłoby,
by umilkło		 umilkliby,
by umilkli		 umilkłyby,
by umilkły
impersonal umilknięto by
imperative 1st niech umilknę umilknijmy
2nd umilknij umilknijcie
3rd niech umilknie niech umilkną
anterior adverbial participle umilkłszy
verbal noun umilknięcie

Further reading
  • umilknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umilknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.