układźca

From układać +‎ -ca. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ukɫat͡ɕt͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ukɫat͡ɕt͡sa/

układźca m ?

1. intermediary, arbitrator

   Synonym: układacz

   • 1930 [c. 1455], “Jud”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 11, 27:

     Sødz, panye, a vkladzcza bødz (iudicet dominus arbiter) tego dnya myedzi Israhelem a myedzi sini Amonowimy

     [Sędź, Panie, a układźca bądź (iudicet dominus arbiter) tego dnia miedzy Israhelem a miedzy syny Amonowymi]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “układźca”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN