udit
See also: údiť
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ǫditi.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuɟɪt]
Conjugation
Conjugation
Infinitive | udit, uditi | Active adjective | udící |
---|---|---|---|
Verbal noun | uzení | Passive adjective | uzený |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | udím | udíme | — | uďme |
2nd person | udíš | udíte | uď | uďte |
3rd person | udí | udí | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive udit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | udil | udili | uzen | uzeni |
masculine inanimate | udily | uzeny | ||
feminine | udila | uzena | ||
neuter | udilo | udila | uzeno | uzena |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | udě | — |
feminine + neuter singular | udíc | — |
plural | udíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.