uderzać

Polish

Etymology

From uderzyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈdɛ.ʐat͡ɕ/
  • Audio 1, uderzać(file)
  • Audio 2, uderzać(file)
  • Audio 3, uderzać się(file)
  • Rhymes: -ɛʐat͡ɕ
  • Syllabification: u‧de‧rzać

Verb

uderzać impf (perfective uderzyć)

  1. (transitive) to hit; to strike; to punch (to deal a blow)
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  2. (intransitive, colloquial) to hit up (to contact with a request or demand) [+ do (genitive) = someone]
  3. (reflexive with się) to hit oneself [+ w (accusative) = in something]
  4. (reflexive with się) to hit [+ o (accusative) = something] (to strike against something)
    uderzać się w palec (u stopy) ― to stub one's toe

Conjugation
Conjugation of uderzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uderzać
present tense 1st uderzam uderzamy
2nd uderzasz uderzacie
3rd uderza uderzają
impersonal uderza się
past tense 1st uderzałem,
-(e)m uderzał		 uderzałam,
-(e)m uderzała		 uderzałom,
-(e)m uderzało		 uderzaliśmy,
-(e)śmy uderzali		 uderzałyśmy,
-(e)śmy uderzały
2nd uderzałeś,
-(e)ś uderzał		 uderzałaś,
-(e)ś uderzała		 uderzałoś,
-(e)ś uderzało		 uderzaliście,
-(e)ście uderzali		 uderzałyście,
-(e)ście uderzały
3rd uderzał uderzała uderzało uderzali uderzały
impersonal uderzano
future tense 1st będę uderzał,
będę uderzać		 będę uderzała,
będę uderzać		 będę uderzało,
będę uderzać		 będziemy uderzali,
będziemy uderzać		 będziemy uderzały,
będziemy uderzać
2nd będziesz uderzał,
będziesz uderzać		 będziesz uderzała,
będziesz uderzać		 będziesz uderzało,
będziesz uderzać		 będziecie uderzali,
będziecie uderzać		 będziecie uderzały,
będziecie uderzać
3rd będzie uderzał,
będzie uderzać		 będzie uderzała,
będzie uderzać		 będzie uderzało,
będzie uderzać		 będą uderzali,
będą uderzać		 będą uderzały,
będą uderzać
impersonal będzie uderzać się
conditional 1st uderzałbym,
bym uderzał		 uderzałabym,
bym uderzała		 uderzałobym,
bym uderzało		 uderzalibyśmy,
byśmy uderzali		 uderzałybyśmy,
byśmy uderzały
2nd uderzałbyś,
byś uderzał		 uderzałabyś,
byś uderzała		 uderzałobyś,
byś uderzało		 uderzalibyście,
byście uderzali		 uderzałybyście,
byście uderzały
3rd uderzałby,
by uderzał		 uderzałaby,
by uderzała		 uderzałoby,
by uderzało		 uderzaliby,
by uderzali		 uderzałyby,
by uderzały
impersonal uderzano by
imperative 1st niech uderzam uderzajmy
2nd uderzaj uderzajcie
3rd niech uderza niech uderzają
active adjectival participle uderzający uderzająca uderzające uderzający uderzające
passive adjectival participle uderzany uderzana uderzane uderzani uderzane
contemporary adverbial participle uderzając
verbal noun uderzanie

Further reading
  • uderzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uderzać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.