ubyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ubyti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧być

Verb

ubyć pf (imperfective ubywać)

  1. (intransitive) to decrease, to diminish, to dwindle
  2. (intransitive) to subside (of water)

Conjugation
Conjugation of ubyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubyć
future tense 1st ubędę ubędziemy
2nd ubędziesz ubędziecie
3rd ubędzie ubędą
impersonal ubędzie się
past tense 1st ubyłem,
-(e)m ubył		 ubyłam,
-(e)m ubyła		 ubyłom,
-(e)m ubyło		 ubyliśmy,
-(e)śmy ubyli		 ubyłyśmy,
-(e)śmy ubyły
2nd ubyłeś,
-(e)ś ubył		 ubyłaś,
-(e)ś ubyła		 ubyłoś,
-(e)ś ubyło		 ubyliście,
-(e)ście ubyli		 ubyłyście,
-(e)ście ubyły
3rd ubył ubyła ubyło ubyli ubyły
impersonal ubyto
conditional 1st ubyłbym,
bym ubył		 ubyłabym,
bym ubyła		 ubyłobym,
bym ubyło		 ubylibyśmy,
byśmy ubyli		 ubyłybyśmy,
byśmy ubyły
2nd ubyłbyś,
byś ubył		 ubyłabyś,
byś ubyła		 ubyłobyś,
byś ubyło		 ubylibyście,
byście ubyli		 ubyłybyście,
byście ubyły
3rd ubyłby,
by ubył		 ubyłaby,
by ubyła		 ubyłoby,
by ubyło		 ubyliby,
by ubyli		 ubyłyby,
by ubyły
impersonal ubyto by
imperative 1st niech ubędę ubądźmy
2nd ubądź ubądźcie
3rd niech ubędzie niech ubędą
passive adjectival participle ubyty ubyta ubyte ubyci ubyte
anterior adverbial participle ubywszy
verbal noun ubycie
noun

Further reading
  • ubyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.