turkotać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /turˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: tur‧ko‧tać

Verb

turkotać impf (perfective zaturkotać)

  1. (intransitive, of machines, engines, etc.) to clatter, to rattle
    Synonyms: terkotać, trajkotać, grzechotać

Conjugation

Standard:

Conjugation of turkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive turkotać
present tense 1st turkoczę turkoczemy
2nd turkoczesz turkoczecie
3rd turkocze turkoczą
impersonal turkocze się
past tense 1st turkotałem,
-(e)m turkotał		 turkotałam,
-(e)m turkotała		 turkotałom,
-(e)m turkotało		 turkotaliśmy,
-(e)śmy turkotali		 turkotałyśmy,
-(e)śmy turkotały
2nd turkotałeś,
-(e)ś turkotał		 turkotałaś,
-(e)ś turkotała		 turkotałoś,
-(e)ś turkotało		 turkotaliście,
-(e)ście turkotali		 turkotałyście,
-(e)ście turkotały
3rd turkotał turkotała turkotało turkotali turkotały
impersonal turkotano
future tense 1st będę turkotał,
będę turkotać		 będę turkotała,
będę turkotać		 będę turkotało,
będę turkotać		 będziemy turkotali,
będziemy turkotać		 będziemy turkotały,
będziemy turkotać
2nd będziesz turkotał,
będziesz turkotać		 będziesz turkotała,
będziesz turkotać		 będziesz turkotało,
będziesz turkotać		 będziecie turkotali,
będziecie turkotać		 będziecie turkotały,
będziecie turkotać
3rd będzie turkotał,
będzie turkotać		 będzie turkotała,
będzie turkotać		 będzie turkotało,
będzie turkotać		 będą turkotali,
będą turkotać		 będą turkotały,
będą turkotać
impersonal będzie turkotać się
conditional 1st turkotałbym,
bym turkotał		 turkotałabym,
bym turkotała		 turkotałobym,
bym turkotało		 turkotalibyśmy,
byśmy turkotali		 turkotałybyśmy,
byśmy turkotały
2nd turkotałbyś,
byś turkotał		 turkotałabyś,
byś turkotała		 turkotałobyś,
byś turkotało		 turkotalibyście,
byście turkotali		 turkotałybyście,
byście turkotały
3rd turkotałby,
by turkotał		 turkotałaby,
by turkotała		 turkotałoby,
by turkotało		 turkotaliby,
by turkotali		 turkotałyby,
by turkotały
impersonal turkotano by
imperative 1st niech turkoczę turkoczmy
2nd turkocz turkoczcie
3rd niech turkocze niech turkoczą
active adjectival participle turkoczący turkocząca turkoczące turkoczący turkoczące
contemporary adverbial participle turkocząc
verbal noun turkotanie

Literary:

Conjugation of turkotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive turkotać
present tense 1st turkocę turkocemy
2nd turkocesz turkocecie
3rd turkoce turkocą
impersonal turkoce się
past tense 1st turkotałem,
-(e)m turkotał		 turkotałam,
-(e)m turkotała		 turkotałom,
-(e)m turkotało		 turkotaliśmy,
-(e)śmy turkotali		 turkotałyśmy,
-(e)śmy turkotały
2nd turkotałeś,
-(e)ś turkotał		 turkotałaś,
-(e)ś turkotała		 turkotałoś,
-(e)ś turkotało		 turkotaliście,
-(e)ście turkotali		 turkotałyście,
-(e)ście turkotały
3rd turkotał turkotała turkotało turkotali turkotały
impersonal turkotano
future tense 1st będę turkotał,
będę turkotać		 będę turkotała,
będę turkotać		 będę turkotało,
będę turkotać		 będziemy turkotali,
będziemy turkotać		 będziemy turkotały,
będziemy turkotać
2nd będziesz turkotał,
będziesz turkotać		 będziesz turkotała,
będziesz turkotać		 będziesz turkotało,
będziesz turkotać		 będziecie turkotali,
będziecie turkotać		 będziecie turkotały,
będziecie turkotać
3rd będzie turkotał,
będzie turkotać		 będzie turkotała,
będzie turkotać		 będzie turkotało,
będzie turkotać		 będą turkotali,
będą turkotać		 będą turkotały,
będą turkotać
impersonal będzie turkotać się
conditional 1st turkotałbym,
bym turkotał		 turkotałabym,
bym turkotała		 turkotałobym,
bym turkotało		 turkotalibyśmy,
byśmy turkotali		 turkotałybyśmy,
byśmy turkotały
2nd turkotałbyś,
byś turkotał		 turkotałabyś,
byś turkotała		 turkotałobyś,
byś turkotało		 turkotalibyście,
byście turkotali		 turkotałybyście,
byście turkotały
3rd turkotałby,
by turkotał		 turkotałaby,
by turkotała		 turkotałoby,
by turkotało		 turkotaliby,
by turkotali		 turkotałyby,
by turkotały
impersonal turkotano by
imperative 1st niech turkocę turkoczmy
2nd turkocz turkoczcie
3rd niech turkoce niech turkocą
active adjectival participle turkocący turkocąca turkocące turkocący turkocące
contemporary adverbial participle turkocąc
verbal noun turkotanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.