trzmić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *trьměti. First attested in 1647–1656.[1] Compare Russian стремить (stremitʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /tʂmit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈtʂmit͡ɕ/, /ˈtr̝mit͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ɕ
- Syllabification: trzmić
Verb
trzmić impf
- (obsolete, intransitive) to jut out, to stick out [16th century–18th century]
- 1793, Ludwik Perzyna, Lekarz dla wloscian, czyli rada dla pospolstwa w chorobach i dolegliwościach naszemu kraiowi albo właściwych, albo po większey części przyswoionych, każdemu naszego kraiu mieszkańcowi do wiadomości potrzebna, page 6:
- Gdy zaś z trzmiącego członka, […]
- Where as from the jutting appendage […]
Conjugation
| Conjugation of trzmić impf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | trzmić | ||||||||||||||||||
| present tense | 1st | trzmię | trzmimy | ||||||||||||||||
| 2nd | trzmisz | trzmicie | |||||||||||||||||
| 3rd | trzmi | trzmią | |||||||||||||||||
| impersonal | trzmi się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | trzmiłem, -(e)m trzmił |
trzmiłam, -(e)m trzmiła |
trzmiłom, -(e)m trzmiło |
trzmiliśmy, -(e)śmy trzmili |
trzmiłyśmy, -(e)śmy trzmiły | |||||||||||||
| 2nd | trzmiłeś, -(e)ś trzmił |
trzmiłaś, -(e)ś trzmiła |
trzmiłoś, -(e)ś trzmiło |
trzmiliście, -(e)ście trzmili |
trzmiłyście, -(e)ście trzmiły | ||||||||||||||
| 3rd | trzmił | trzmiła | trzmiło | trzmili | trzmiły | ||||||||||||||
| impersonal | trzmiono | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | będę trzmił, będę trzmić |
będę trzmiła, będę trzmić |
będę trzmiło, będę trzmić |
będziemy trzmili, będziemy trzmić |
będziemy trzmiły, będziemy trzmić | |||||||||||||
| 2nd | będziesz trzmił, będziesz trzmić |
będziesz trzmiła, będziesz trzmić |
będziesz trzmiło, będziesz trzmić |
będziecie trzmili, będziecie trzmić |
będziecie trzmiły, będziecie trzmić | ||||||||||||||
| 3rd | będzie trzmił, będzie trzmić |
będzie trzmiła, będzie trzmić |
będzie trzmiło, będzie trzmić |
będą trzmili, będą trzmić |
będą trzmiły, będą trzmić | ||||||||||||||
| impersonal | będzie trzmić się | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | trzmiłbym, bym trzmił |
trzmiłabym, bym trzmiła |
trzmiłobym, bym trzmiło |
trzmilibyśmy, byśmy trzmili |
trzmiłybyśmy, byśmy trzmiły | |||||||||||||
| 2nd | trzmiłbyś, byś trzmił |
trzmiłabyś, byś trzmiła |
trzmiłobyś, byś trzmiło |
trzmilibyście, byście trzmili |
trzmiłybyście, byście trzmiły | ||||||||||||||
| 3rd | trzmiłby, by trzmił |
trzmiłaby, by trzmiła |
trzmiłoby, by trzmiło |
trzmiliby, by trzmili |
trzmiłyby, by trzmiły | ||||||||||||||
| impersonal | trzmiono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech trzmię | trzmmy | ||||||||||||||||
| 2nd | trzm | trzmcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech trzmi | niech trzmią | |||||||||||||||||
| active adjectival participle | trzmiący | trzmiąca | trzmiące | trzmiący | trzmiące | ||||||||||||||
| contemporary adverbial participle | trzmiąc | ||||||||||||||||||
| verbal noun | trzmienie | ||||||||||||||||||
References
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “trzmić”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “trzmić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “trzmić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 151
M. Arcta Słownik Staropolski/Trzmić on the Polish Wikisource.Wikisource pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.