taarruz

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish تَعَرُّض (taʿarruz /⁠taʾaruz⁠/), from Classical Persian تَعَرُّض (taʿarruz /⁠taʾaruz⁠/), from Arabic تَعَرُّضٌ (taʕarruḍun).

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.ʔaɾ.ɾuz/
  • Hyphenation: ta‧ar‧ruz

Noun

taarruz (definite accusative taarruzu, plural taarruzlar)

  1. attacking, aggression, assault
  2. interference

Declension

Inflection
Nominative taarruz
Definite accusative taarruzu
Singular Plural
Nominative taarruz taarruzlar
Definite accusative taarruzu taarruzları
Dative taarruza taarruzlara
Locative taarruzda taarruzlarda
Ablative taarruzdan taarruzlardan
Genitive taarruzun taarruzların
  • taarruzi
  • taaruz

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “taarruz”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “تعرض”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 560
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Uzbek

Etymology

From Arabic تَعَرُّض (taʕarruḍ).

Noun

taarruz (plural taarruzlar)

  1. opposition, resistance
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.