tíolaic

Irish

Etymology 1

From Middle Irish tidlaicid, from Old Irish do·indnaig.[1]

Alternative forms

Verb

tíolaic (present analytic tíolacann, future analytic tíolacfaidh, verbal noun tíolacadh, past participle tíolactha)

  1. (law) to convey (transfer legal rights)
  2. to dedicate (set apart for religious purposes; inscribe to another)
  3. to present, grant, bestow
Conjugation
conjugation of tíolaic (first conjugation – B)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present tíolacaim tíolacann tú;
tíolacair†		 tíolacann sé, sí tíolacaimid tíolacann sibh tíolacann siad;
tíolacaid†		 a thíolacann; a thíolacas /
a dtíolacann*; a dtíolacas*		 tíolactar
past thíolaic mé; thíolacas thíolaic tú; thíolacais thíolaic sé, sí thíolacamar; thíolaic muid thíolaic sibh; thíolacabhair thíolaic siad; thíolacadar a thíolaic /
ar thíolaic*		 tíolacadh
past habitual thíolacainn / dtíolacainn‡‡ thíolactá / dtíolactᇇ thíolacadh sé, sí / dtíolacadh sé, s퇇 thíolacaimis; thíolacadh muid / dtíolacaimis‡‡; dtíolacadh muid‡‡ thíolacadh sibh / dtíolacadh sibh‡‡ thíolacaidís; thíolacadh siad / dtíolacaidís‡‡; dtíolacadh siad‡‡ a thíolacadh /
a dtíolacadh*		 thíolactaí / dtíolacta퇇
future tíolacfaidh mé;
tíolacfad		 tíolacfaidh tú;
tíolacfair†		 tíolacfaidh sé, sí tíolacfaimid;
tíolacfaidh muid		 tíolacfaidh sibh tíolacfaidh siad;
tíolacfaid†		 a thíolacfaidh; a thíolacfas /
a dtíolacfaidh*; a dtíolacfas*		 tíolacfar
conditional thíolacfainn / dtíolacfainn‡‡ thíolacfá / dtíolacfᇇ thíolacfadh sé, sí / dtíolacfadh sé, s퇇 thíolacfaimis; thíolacfadh muid / dtíolacfaimis‡‡; dtíolacfadh muid‡‡ thíolacfadh sibh / dtíolacfadh sibh‡‡ thíolacfaidís; thíolacfadh siad / dtíolacfaidís‡‡; dtíolacfadh siad‡‡ a thíolacfadh /
a dtíolacfadh*		 thíolacfaí / dtíolacfa퇇
subjunctive present go dtíolaca mé;
go dtíolacad†		 go dtíolaca tú;
go dtíolacair†		 go dtíolaca sé, sí go dtíolacaimid;
go dtíolaca muid		 go dtíolaca sibh go dtíolaca siad;
go dtíolacaid†		 — go dtíolactar
past dá dtíolacainn dá dtíolactá dá dtíolacadh sé, sí dá dtíolacaimis;
dá dtíolacadh muid		 dá dtíolacadh sibh dá dtíolacaidís;
dá dtíolacadh siad		 — dá dtíolactaí
imperative tíolacaim tíolaic tíolacadh sé, sí tíolacaimis tíolacaigí;
tíolacaidh†		 tíolacaidís — tíolactar
verbal noun tíolacadh
past participle tíolactha

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Further reading

Noun

tíolaic f (genitive singular tíolaice)

  1. verbal noun of tíolaic

Verb

tíolaic

  1. Alternative form of tionlaic

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
tíolaic thíolaic dtíolaic
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  1. G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “do·indnaig”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  2. “tíolaic”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.