téaltaigh
Irish
Etymology 1
From older téaltóigh (assimilated to the suffix -igh), denominal from téaltó, from Middle Irish tétló, verbal noun of an unattested Old Irish *do·etlen (“to steal, carry off”), from to- + ess- + tlenaid (“to steal”), from Proto-Celtic *tlinati (“to take away”), from Proto-Indo-European *tl̥néh₂ti (“to lift”), present imperfective of *telh₂-.
Alternative forms
- téaltóigh
- téaltuigh (superseded)
Verb
téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)
Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | téaltaím | téaltaíonn tú; téaltaír† |
téaltaíonn sé, sí | téaltaímid; téaltaíonn muid |
téaltaíonn sibh | téaltaíonn siad; téaltaíd† |
a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn*; a dtéaltaíos* |
téaltaítear |
past | théaltaigh mé; théaltaíos | théaltaigh tú; théaltaís | théaltaigh sé, sí | théaltaíomar; théaltaigh muid | théaltaigh sibh; théaltaíobhair | théaltaigh siad; théaltaíodar | a théaltaigh / ar théaltaigh* |
téaltaíodh | |
past habitual | théaltaínn / dtéaltaínn‡‡ | théaltaíteá / dtéaltaíteᇇ | théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, s퇇 | théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡ | théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡ | théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡ | a théaltaíodh / a dtéaltaíodh* |
théaltaítí / dtéaltaít퇇 | |
future | téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé† |
téaltóidh tú; téaltóir†; téaltóchaidh tú† |
téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí† |
téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid†; téaltóchaidh muid† |
téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh† |
téaltóidh siad; téaltóid†; téaltóchaidh siad† |
a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh†; a théaltóchas† / a dtéaltóidh*; a dtéaltós*; a dtéaltóchaidh*†; a dtéaltóchas*† |
téaltófar; téaltóchar† | |
conditional | théaltóinn; théaltóchainn† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn†‡‡ | théaltófá; théaltóchthᆠ/ dtéaltófᇇ; dtéaltóchthᆇ‡ | théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí† / dtéaltódh sé, s퇇; dtéaltóchadh sé, s톇‡ | théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis†; théaltóchadh muid† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis†‡‡; dtéaltóchadh muid†‡‡ | théaltódh sibh; théaltóchadh sibh† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh†‡‡ | théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad†‡‡ | a théaltódh; a théaltóchadh† / a dtéaltódh*; a dtéaltóchadh*† |
théaltófaí; théaltóchthaí† / dtéaltófa퇇; dtéaltóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod† |
go dtéaltaí tú; go dtéaltaír† |
go dtéaltaí sé, sí | go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid |
go dtéaltaí sibh | go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd† |
— | go dtéaltaítear |
past | dá dtéaltaínn | dá dtéaltaíteá | dá dtéaltaíodh sé, sí | dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid |
dá dtéaltaíodh sibh | dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad |
— | dá dtéaltaítí | |
imperative | téaltaím | téaltaigh | téaltaíodh sé, sí | téaltaímis | téaltaígí; téaltaídh† |
téaltaídís | — | téaltaítear | |
verbal noun | téaltú | ||||||||
past participle | téaltaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- “téaltaigh”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “téltóigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “téaltóġ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 725
- Ó Dónaill, Niall (1977) “téaltaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Verb
téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)
- Alternative form of síothlaigh (“to strain”)
Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | téaltaím | téaltaíonn tú; téaltaír† |
téaltaíonn sé, sí | téaltaímid; téaltaíonn muid |
téaltaíonn sibh | téaltaíonn siad; téaltaíd† |
a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn*; a dtéaltaíos* |
téaltaítear |
past | théaltaigh mé; théaltaíos | théaltaigh tú; théaltaís | théaltaigh sé, sí | théaltaíomar; théaltaigh muid | théaltaigh sibh; théaltaíobhair | théaltaigh siad; théaltaíodar | a théaltaigh / ar théaltaigh* |
téaltaíodh | |
past habitual | théaltaínn / dtéaltaínn‡‡ | théaltaíteá / dtéaltaíteᇇ | théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, s퇇 | théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡ | théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡ | théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡ | a théaltaíodh / a dtéaltaíodh* |
théaltaítí / dtéaltaít퇇 | |
future | téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé† |
téaltóidh tú; téaltóir†; téaltóchaidh tú† |
téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí† |
téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid†; téaltóchaidh muid† |
téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh† |
téaltóidh siad; téaltóid†; téaltóchaidh siad† |
a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh†; a théaltóchas† / a dtéaltóidh*; a dtéaltós*; a dtéaltóchaidh*†; a dtéaltóchas*† |
téaltófar; téaltóchar† | |
conditional | théaltóinn; théaltóchainn† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn†‡‡ | théaltófá; théaltóchthᆠ/ dtéaltófᇇ; dtéaltóchthᆇ‡ | théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí† / dtéaltódh sé, s퇇; dtéaltóchadh sé, s톇‡ | théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis†; théaltóchadh muid† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis†‡‡; dtéaltóchadh muid†‡‡ | théaltódh sibh; théaltóchadh sibh† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh†‡‡ | théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad†‡‡ | a théaltódh; a théaltóchadh† / a dtéaltódh*; a dtéaltóchadh*† |
théaltófaí; théaltóchthaí† / dtéaltófa퇇; dtéaltóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod† |
go dtéaltaí tú; go dtéaltaír† |
go dtéaltaí sé, sí | go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid |
go dtéaltaí sibh | go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd† |
— | go dtéaltaítear |
past | dá dtéaltaínn | dá dtéaltaíteá | dá dtéaltaíodh sé, sí | dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid |
dá dtéaltaíodh sibh | dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad |
— | dá dtéaltaítí | |
imperative | téaltaím | téaltaigh | téaltaíodh sé, sí | téaltaímis | téaltaígí; téaltaídh† |
téaltaídís | — | téaltaítear | |
verbal noun | téaltú | ||||||||
past participle | téaltaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “téaltaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN