szabadidő

Hungarian

Etymology

szabad + idő

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsɒbɒdidøː]
  • Hyphenation: sza‧bad‧idő
  • Rhymes: -døː

Noun

szabadidő (usually uncountable, plural szabadidők)

  1. leisure, free time

Usage notes

The elements of this compound may also be used as a phrase, written separately (szabad idő), in a different sense: “time not taken up by work” (synonymously with ráérő idő), i.e., which may be part of one’s working time.[1]

Declension

The common 3rd-person possessive forms are -ideje, -idejük; the forms -idője, -időjük are very rare.

Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony)
singular plural
nominative szabadidő szabadidők
accusative szabadidőt szabadidőket
dative szabadidőnek szabadidőknek
instrumental szabadidővel szabadidőkkel
causal-final szabadidőért szabadidőkért
translative szabadidővé szabadidőkké
terminative szabadidőig szabadidőkig
essive-formal szabadidőként szabadidőkként
essive-modal
inessive szabadidőben szabadidőkben
superessive szabadidőn szabadidőkön
adessive szabadidőnél szabadidőknél
illative szabadidőbe szabadidőkbe
sublative szabadidőre szabadidőkre
allative szabadidőhöz szabadidőkhöz
elative szabadidőből szabadidőkből
delative szabadidőről szabadidőkről
ablative szabadidőtől szabadidőktől
non-attributive
possessive - singular
szabadidőé szabadidőké
non-attributive
possessive - plural
szabadidőéi szabadidőkéi
Possessive forms of szabadidő
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. szabadidőm szabadidőim
2nd person sing. szabadidőd szabadidőid
3rd person sing. szabadidője, szabadideje szabadidői
1st person plural szabadidőnk szabadidőink
2nd person plural szabadidőtök szabadidőitek
3rd person plural szabadidőjük, szabadidejük szabadidőik

Derived terms

Compound words
  • szabadidőközpont
  • szabadidőpark
  • szabadidőruha
  • szabadidősport

See also

References

  1. Laczkó, Krisztina with Attila Mártonfi (2006) Helyesírás [Orthography], Budapest: Osiris Kiadó, →ISBN

Further reading

  • szabadidő in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.