stanieć

Polish

Etymology

From s- +‎ tanieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsta.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: sta‧nieć

Verb

stanieć pf (imperfective tanieć)

  1. (intransitive) to become cheaper, to go down (in price)
    Synonym: potanieć
    Antonym: zdrożeć

Conjugation
Conjugation of stanieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stanieć
future tense 1st stanieję staniejemy
2nd staniejesz staniejecie
3rd stanieje stanieją
impersonal stanieje się
past tense 1st staniałem,
-(e)m staniał		 staniałam,
-(e)m staniała		 staniałom,
-(e)m staniało		 stanieliśmy,
-(e)śmy stanieli		 staniałyśmy,
-(e)śmy staniały
2nd staniałeś,
-(e)ś staniał		 staniałaś,
-(e)ś staniała		 staniałoś,
-(e)ś staniało		 stanieliście,
-(e)ście stanieli		 staniałyście,
-(e)ście staniały
3rd staniał staniała staniało stanieli staniały
impersonal staniano
conditional 1st staniałbym,
bym staniał		 staniałabym,
bym staniała		 staniałobym,
bym staniało		 stanielibyśmy,
byśmy stanieli		 staniałybyśmy,
byśmy staniały
2nd staniałbyś,
byś staniał		 staniałabyś,
byś staniała		 staniałobyś,
byś staniało		 stanielibyście,
byście stanieli		 staniałybyście,
byście staniały
3rd staniałby,
by staniał		 staniałaby,
by staniała		 staniałoby,
by staniało		 stanieliby,
by stanieli		 staniałyby,
by staniały
impersonal staniano by
imperative 1st niech stanieję staniejmy
2nd staniej staniejcie
3rd niech stanieje niech stanieją
anterior adverbial participle staniawszy
verbal noun stanienie

Further reading
  • stanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stanieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.