spustoszeć

Polish

Etymology

From s- +‎ pustoszeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /spusˈtɔ.ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: spus‧to‧szeć

Verb

spustoszeć pf (imperfective pustoszeć)

  1. (intransitive, archaic) to become desolate, to empty
    Synonym: opustoszeć

Conjugation
Conjugation of spustoszeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spustoszeć
future tense 1st spustoszeję spustoszejemy
2nd spustoszejesz spustoszejecie
3rd spustoszeje spustoszeją
impersonal spustoszeje się
past tense 1st spustoszałem,
-(e)m spustoszał		 spustoszałam,
-(e)m spustoszała		 spustoszałom,
-(e)m spustoszało		 spustoszeliśmy,
-(e)śmy spustoszeli		 spustoszałyśmy,
-(e)śmy spustoszały
2nd spustoszałeś,
-(e)ś spustoszał		 spustoszałaś,
-(e)ś spustoszała		 spustoszałoś,
-(e)ś spustoszało		 spustoszeliście,
-(e)ście spustoszeli		 spustoszałyście,
-(e)ście spustoszały
3rd spustoszał spustoszała spustoszało spustoszeli spustoszały
impersonal spustoszano
conditional 1st spustoszałbym,
bym spustoszał		 spustoszałabym,
bym spustoszała		 spustoszałobym,
bym spustoszało		 spustoszelibyśmy,
byśmy spustoszeli		 spustoszałybyśmy,
byśmy spustoszały
2nd spustoszałbyś,
byś spustoszał		 spustoszałabyś,
byś spustoszała		 spustoszałobyś,
byś spustoszało		 spustoszelibyście,
byście spustoszeli		 spustoszałybyście,
byście spustoszały
3rd spustoszałby,
by spustoszał		 spustoszałaby,
by spustoszała		 spustoszałoby,
by spustoszało		 spustoszeliby,
by spustoszeli		 spustoszałyby,
by spustoszały
impersonal spustoszano by
imperative 1st niech spustoszeję spustoszejmy
2nd spustoszej spustoszejcie
3rd niech spustoszeje niech spustoszeją
anterior adverbial participle spustoszawszy
verbal noun spustoszenie

Derived terms
adjective
  • spustoszały
noun
verbs

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.