speniać

Polish

Etymology

From s- +‎ peniać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛ.ɲat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
  • Syllabification: spe‧niać

Verb

speniać pf (imperfective peniać)

  1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to chicken out, to wimp out, to wuss out
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation
Conjugation of speniać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive speniać
future tense 1st speniam speniamy
2nd speniasz speniacie
3rd spenia speniają
impersonal spenia się
past tense 1st speniałem,
-(e)m speniał		 speniałam,
-(e)m speniała		 speniałom,
-(e)m speniało		 spenialiśmy,
-(e)śmy speniali		 speniałyśmy,
-(e)śmy speniały
2nd speniałeś,
-(e)ś speniał		 speniałaś,
-(e)ś speniała		 speniałoś,
-(e)ś speniało		 spenialiście,
-(e)ście speniali		 speniałyście,
-(e)ście speniały
3rd speniał speniała speniało speniali speniały
impersonal speniano
conditional 1st speniałbym,
bym speniał		 speniałabym,
bym speniała		 speniałobym,
bym speniało		 spenialibyśmy,
byśmy speniali		 speniałybyśmy,
byśmy speniały
2nd speniałbyś,
byś speniał		 speniałabyś,
byś speniała		 speniałobyś,
byś speniało		 spenialibyście,
byście speniali		 speniałybyście,
byście speniały
3rd speniałby,
by speniał		 speniałaby,
by speniała		 speniałoby,
by speniało		 spenialiby,
by speniali		 speniałyby,
by speniały
impersonal speniano by
imperative 1st niech speniam speniajmy
2nd speniaj speniajcie
3rd niech spenia niech speniają
anterior adverbial participle speniawszy
verbal noun spenianie
noun
  • peniak

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.