spędzić

Polish

Etymology

From s- +‎ pędzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: spę‧dzić

Verb

spędzić pf (imperfective spędzać)

  1. (transitive) to drive (to herd animals or people to a particular place)
  2. (transitive) to drive off, to chase off
  3. (transitive) to spend, to pass (time)

Conjugation
Conjugation of spędzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spędzić
future tense 1st spędzę spędzimy
2nd spędzisz spędzicie
3rd spędzi spędzą
impersonal spędzi się
past tense 1st spędziłem,
-(e)m spędził		 spędziłam,
-(e)m spędziła		 spędziłom,
-(e)m spędziło		 spędziliśmy,
-(e)śmy spędzili		 spędziłyśmy,
-(e)śmy spędziły
2nd spędziłeś,
-(e)ś spędził		 spędziłaś,
-(e)ś spędziła		 spędziłoś,
-(e)ś spędziło		 spędziliście,
-(e)ście spędzili		 spędziłyście,
-(e)ście spędziły
3rd spędził spędziła spędziło spędzili spędziły
impersonal spędzono
conditional 1st spędziłbym,
bym spędził		 spędziłabym,
bym spędziła		 spędziłobym,
bym spędziło		 spędzilibyśmy,
byśmy spędzili		 spędziłybyśmy,
byśmy spędziły
2nd spędziłbyś,
byś spędził		 spędziłabyś,
byś spędziła		 spędziłobyś,
byś spędziło		 spędzilibyście,
byście spędzili		 spędziłybyście,
byście spędziły
3rd spędziłby,
by spędził		 spędziłaby,
by spędziła		 spędziłoby,
by spędziło		 spędziliby,
by spędzili		 spędziłyby,
by spędziły
impersonal spędzono by
imperative 1st niech spędzę spędźmy
2nd spędź spędźcie
3rd niech spędzi niech spędzą
passive adjectival participle spędzony spędzona spędzone spędzeni spędzone
anterior adverbial participle spędziwszy
verbal noun spędzenie

Further reading
  • spędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spędzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.