skropić

Polish

Etymology

From s- +‎ kropić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskrɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: skro‧pić

Verb

skropić pf (imperfective skrapiać)

  1. (transitive) to sprinkle [+accusative = something] [+instrumental = with something]
  2. (reflexive with się) to sprinkle oneself [+instrumental = with something]

Conjugation
Conjugation of skropić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skropić
future tense 1st skropię skropimy
2nd skropisz skropicie
3rd skropi skropią
impersonal skropi się
past tense 1st skropiłem,
-(e)m skropił		 skropiłam,
-(e)m skropiła		 skropiłom,
-(e)m skropiło		 skropiliśmy,
-(e)śmy skropili		 skropiłyśmy,
-(e)śmy skropiły
2nd skropiłeś,
-(e)ś skropił		 skropiłaś,
-(e)ś skropiła		 skropiłoś,
-(e)ś skropiło		 skropiliście,
-(e)ście skropili		 skropiłyście,
-(e)ście skropiły
3rd skropił skropiła skropiło skropili skropiły
impersonal skropiono
conditional 1st skropiłbym,
bym skropił		 skropiłabym,
bym skropiła		 skropiłobym,
bym skropiło		 skropilibyśmy,
byśmy skropili		 skropiłybyśmy,
byśmy skropiły
2nd skropiłbyś,
byś skropił		 skropiłabyś,
byś skropiła		 skropiłobyś,
byś skropiło		 skropilibyście,
byście skropili		 skropiłybyście,
byście skropiły
3rd skropiłby,
by skropił		 skropiłaby,
by skropiła		 skropiłoby,
by skropiło		 skropiliby,
by skropili		 skropiłyby,
by skropiły
impersonal skropiono by
imperative 1st niech skropię skropmy
2nd skrop skropcie
3rd niech skropi niech skropią
passive adjectival participle skropiony skropiona skropione skropieni skropione
anterior adverbial participle skropiwszy
verbal noun skropienie

Further reading
  • skropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skropić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.