skleić

Polish

Etymology

From s- +‎ kleić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsklɛ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧ić

Verb

skleić pf (imperfective sklejać)

  1. (transitive) to glue together, to stick together
    Synonym: zlepić
  2. (transitive, colloquial) to piece together, to cobble together
  3. (reflexive with się) to become glued together, to stick to one another

Conjugation
Conjugation of skleić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skleić
future tense 1st skleję skleimy
2nd skleisz skleicie
3rd sklei skleją
impersonal sklei się
past tense 1st skleiłem,
-(e)m skleił		 skleiłam,
-(e)m skleiła		 skleiłom,
-(e)m skleiło		 skleiliśmy,
-(e)śmy skleili		 skleiłyśmy,
-(e)śmy skleiły
2nd skleiłeś,
-(e)ś skleił		 skleiłaś,
-(e)ś skleiła		 skleiłoś,
-(e)ś skleiło		 skleiliście,
-(e)ście skleili		 skleiłyście,
-(e)ście skleiły
3rd skleił skleiła skleiło skleili skleiły
impersonal sklejono
conditional 1st skleiłbym,
bym skleił		 skleiłabym,
bym skleiła		 skleiłobym,
bym skleiło		 skleilibyśmy,
byśmy skleili		 skleiłybyśmy,
byśmy skleiły
2nd skleiłbyś,
byś skleił		 skleiłabyś,
byś skleiła		 skleiłobyś,
byś skleiło		 skleilibyście,
byście skleili		 skleiłybyście,
byście skleiły
3rd skleiłby,
by skleił		 skleiłaby,
by skleiła		 skleiłoby,
by skleiło		 skleiliby,
by skleili		 skleiłyby,
by skleiły
impersonal sklejono by
imperative 1st niech skleję sklejmy
2nd sklej sklejcie
3rd niech sklei niech skleją
passive adjectival participle sklejony sklejona sklejone sklejeni sklejone
anterior adverbial participle skleiwszy
verbal noun sklejenie

Further reading
  • skleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.