skarłowacieć
Polish
Etymology
From s- + karłowacieć. First attested in 1805.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /skar.wɔˈva.t͡ɕɛt͡ɕ/
- Rhymes: -at͡ɕɛt͡ɕ
- Syllabification: skar‧ło‧wa‧cieć
Verb
skarłowacieć pf (imperfective karłowacieć)
- (intransitive) to dwarf (to become smaller due to a loss of an ability to grow)
- Synonyms: skarleć, znikczemnieć
- (intransitive, literary) to become stunted (to regress in development, losing one's previous size, weight and significance)
- Synonyms: skarleć, znikczemnieć
Conjugation
Conjugation of skarłowacieć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | skarłowacieć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | skarłowacieję | skarłowaciejemy | ||||||||||||||||
2nd | skarłowaciejesz | skarłowaciejecie | |||||||||||||||||
3rd | skarłowacieje | skarłowacieją | |||||||||||||||||
impersonal | skarłowacieje się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | skarłowaciałem, -(e)m skarłowaciał |
skarłowaciałam, -(e)m skarłowaciała |
skarłowaciałom, -(e)m skarłowaciało |
skarłowacieliśmy, -(e)śmy skarłowacieli |
skarłowaciałyśmy, -(e)śmy skarłowaciały | |||||||||||||
2nd | skarłowaciałeś, -(e)ś skarłowaciał |
skarłowaciałaś, -(e)ś skarłowaciała |
skarłowaciałoś, -(e)ś skarłowaciało |
skarłowacieliście, -(e)ście skarłowacieli |
skarłowaciałyście, -(e)ście skarłowaciały | ||||||||||||||
3rd | skarłowaciał | skarłowaciała | skarłowaciało | skarłowacieli | skarłowaciały | ||||||||||||||
impersonal | skarłowaciano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | skarłowaciałbym, bym skarłowaciał |
skarłowaciałabym, bym skarłowaciała |
skarłowaciałobym, bym skarłowaciało |
skarłowacielibyśmy, byśmy skarłowacieli |
skarłowaciałybyśmy, byśmy skarłowaciały | |||||||||||||
2nd | skarłowaciałbyś, byś skarłowaciał |
skarłowaciałabyś, byś skarłowaciała |
skarłowaciałobyś, byś skarłowaciało |
skarłowacielibyście, byście skarłowacieli |
skarłowaciałybyście, byście skarłowaciały | ||||||||||||||
3rd | skarłowaciałby, by skarłowaciał |
skarłowaciałaby, by skarłowaciała |
skarłowaciałoby, by skarłowaciało |
skarłowacieliby, by skarłowacieli |
skarłowaciałyby, by skarłowaciały | ||||||||||||||
impersonal | skarłowaciano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech skarłowacieję | skarłowaciejmy | ||||||||||||||||
2nd | skarłowaciej | skarłowaciejcie | |||||||||||||||||
3rd | niech skarłowacieje | niech skarłowacieją | |||||||||||||||||
anterior adverbial participle | skarłowaciawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | skarłowacienie |
References
- Dziennik Wileński (in Polish), number 1, 1805 April, page 82
Further reading
- skarłowacieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skarłowacieć in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “skarłowaciéć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skarłowacieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 134
- skarłowacieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.