significatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of significō.

Participle

significātus (feminine significāta, neuter significātum); first/second-declension participle

  1. signified, shown, expressed, indicated
  2. portended, prognosticated

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative significātus significāta significātum significātī significātae significāta
Genitive significātī significātae significātī significātōrum significātārum significātōrum
Dative significātō significātō significātīs
Accusative significātum significātam significātum significātōs significātās significāta
Ablative significātō significātā significātō significātīs
Vocative significāte significāta significātum significātī significātae significāta

References

  • significatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • significatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • significatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.