schwytać

Polish

Etymology

From s- +‎ chwytać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsxfɨ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: schwy‧tać

Verb

schwytać pf

  1. (transitive) to capture, to catch
    Synonym: złapać

Conjugation
Conjugation of schwytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive schwytać
future tense 1st schwytam schwytamy
2nd schwytasz schwytacie
3rd schwyta schwytają
impersonal schwyta się
past tense 1st schwytałem,
-(e)m schwytał		 schwytałam,
-(e)m schwytała		 schwytałom,
-(e)m schwytało		 schwytaliśmy,
-(e)śmy schwytali		 schwytałyśmy,
-(e)śmy schwytały
2nd schwytałeś,
-(e)ś schwytał		 schwytałaś,
-(e)ś schwytała		 schwytałoś,
-(e)ś schwytało		 schwytaliście,
-(e)ście schwytali		 schwytałyście,
-(e)ście schwytały
3rd schwytał schwytała schwytało schwytali schwytały
impersonal schwytano
conditional 1st schwytałbym,
bym schwytał		 schwytałabym,
bym schwytała		 schwytałobym,
bym schwytało		 schwytalibyśmy,
byśmy schwytali		 schwytałybyśmy,
byśmy schwytały
2nd schwytałbyś,
byś schwytał		 schwytałabyś,
byś schwytała		 schwytałobyś,
byś schwytało		 schwytalibyście,
byście schwytali		 schwytałybyście,
byście schwytały
3rd schwytałby,
by schwytał		 schwytałaby,
by schwytała		 schwytałoby,
by schwytało		 schwytaliby,
by schwytali		 schwytałyby,
by schwytały
impersonal schwytano by
imperative 1st niech schwytam schwytajmy
2nd schwytaj schwytajcie
3rd niech schwyta niech schwytają
passive adjectival participle schwytany schwytana schwytane schwytani schwytane
anterior adverbial participle schwytawszy
verbal noun schwytanie

Further reading
  • schwytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • schwytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.