samokształcenie
Polish
Etymology
From samo- (“self”) + kształcenie (“education”).
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.kʂtawˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: sa‧mo‧kształ‧ce‧nie
Declension
Declension of samokształcenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | samokształcenie | samokształcenia |
| genitive | samokształcenia | samokształceń |
| dative | samokształceniu | samokształceniom |
| accusative | samokształcenie | samokształcenia |
| instrumental | samokształceniem | samokształceniami |
| locative | samokształceniu | samokształceniach |
| vocative | samokształcenie | samokształcenia |
Related terms
adjectives
- samokształcący
- samokształceniowy
nouns
- samokształceniowiec
- samokształceniowość
verb
Further reading
- samokształcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samokształcenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.