síma

See also: Appendix:Variations of "sima"

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsiːma/
    Rhymes: -iːma

Etymology 1

From Old Norse síma, from Proto-Germanic *sīmô (“rope, cord”), from Proto-Indo-European *seh₁i- (“to tie, bind”). Cognate with Old English sīma (“rope, cord”), Old Frisian sīma (“rope”), Old Saxon sīmo (“cord”).

Noun

síma n (genitive singular síma, nominative plural símu)

  1. (poetic) cord, rope
Declension
declension of síma
n-w singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative síma símað símu símun
accusative síma símað símu símun
dative síma símanu símum símunum
genitive síma símans síma símanna

Etymology 2

From sími (“telephone”), itself based on síma (“cord, rope”).

Verb

síma (weak verb, third-person singular past indicative símaði, supine símað)

  1. to telephone
Conjugation
síma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að síma
supine
(sagnbót)		 símað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 símandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég síma við símum present
(nútíð)		 ég sími við símum
þú símar þið símið þú símir þið símið
hann, hún, það símar þeir, þær, þau síma hann, hún, það sími þeir, þær, þau sími
past
(þátíð)		 ég símaði við símuðum past
(þátíð)		 ég símaði við símuðum
þú símaðir þið símuðuð þú símaðir þið símuðuð
hann, hún, það símaði þeir, þær, þau símuðu hann, hún, það símaði þeir, þær, þau símuðu
imperative
(boðháttur)		 síma (þú) símið (þið)
Forms with appended personal pronoun
símaðu símiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
símast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að símast
supine
(sagnbót)		 símast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 símandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég símast við símumst present
(nútíð)		 ég símist við símumst
þú símast þið símist þú símist þið símist
hann, hún, það símast þeir, þær, þau símast hann, hún, það símist þeir, þær, þau símist
past
(þátíð)		 ég símaðist við símuðumst past
(þátíð)		 ég símaðist við símuðumst
þú símaðist þið símuðust þú símaðist þið símuðust
hann, hún, það símaðist þeir, þær, þau símuðust hann, hún, það símaðist þeir, þær, þau símuðust
imperative
(boðháttur)		 símast (þú) símist (þið)
Forms with appended personal pronoun
símastu símisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
símaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 símaður símuð símað símaðir símaðar símuð
accusative
(þolfall)		 símaðan símaða símað símaða símaðar símuð
dative
(þágufall)		 símuðum símaðri símuðu símuðum símuðum símuðum
genitive
(eignarfall)		 símaðs símaðrar símaðs símaðra símaðra símaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 símaði símaða símaða símuðu símuðu símuðu
accusative
(þolfall)		 símaða símuðu símaða símuðu símuðu símuðu
dative
(þágufall)		 símaða símuðu símaða símuðu símuðu símuðu
genitive
(eignarfall)		 símaða símuðu símaða símuðu símuðu símuðu

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.