ryknąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ryknǫti. Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɨk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ryk‧nąć

Verb

ryknąć pf (imperfective ryczeć)

  1. (intransitive, of animals) to roar
    Synonym: zaryczeć
  2. (intransitive, of people) to bawl, to bellow

Conjugation
Conjugation of ryknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ryknąć
future tense 1st ryknę rykniemy
2nd rykniesz rykniecie
3rd ryknie rykną
impersonal ryknie się
past tense 1st ryknąłem,
-(e)m ryknął		 ryknęłam,
-(e)m ryknęła		 ryknęłom,
-(e)m ryknęło		 ryknęliśmy,
-(e)śmy ryknęli		 ryknęłyśmy,
-(e)śmy ryknęły
2nd ryknąłeś,
-(e)ś ryknął		 ryknęłaś,
-(e)ś ryknęła		 ryknęłoś,
-(e)ś ryknęło		 ryknęliście,
-(e)ście ryknęli		 ryknęłyście,
-(e)ście ryknęły
3rd ryknął ryknęła ryknęło ryknęli ryknęły
impersonal ryknięto
conditional 1st ryknąłbym,
bym ryknął		 ryknęłabym,
bym ryknęła		 ryknęłobym,
bym ryknęło		 ryknęlibyśmy,
byśmy ryknęli		 ryknęłybyśmy,
byśmy ryknęły
2nd ryknąłbyś,
byś ryknął		 ryknęłabyś,
byś ryknęła		 ryknęłobyś,
byś ryknęło		 ryknęlibyście,
byście ryknęli		 ryknęłybyście,
byście ryknęły
3rd ryknąłby,
by ryknął		 ryknęłaby,
by ryknęła		 ryknęłoby,
by ryknęło		 ryknęliby,
by ryknęli		 ryknęłyby,
by ryknęły
impersonal ryknięto by
imperative 1st niech ryknę ryknijmy
2nd ryknij ryknijcie
3rd niech ryknie niech rykną
anterior adverbial participle ryknąwszy
verbal noun ryknięcie

Further reading
  • ryknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ryknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.