roztargniony

Polish

Etymology

From roztargnąć + -ony. Calque of French distrait.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.tarɡˈɲɔ.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔnɨ
  • Syllabification: roz‧targ‧nio‧ny

Adjective

roztargniony (comparative bardziej roztargniony, superlative najbardziej roztargniony, no derived adverb)

  1. absent-minded, abstracted, vacant
    Synonyms: nieuważny, rozkojarzony, roztrzepany

Declension

nouns
verbs
  • roztargać impf
  • roztargnąć pf

Further reading

  • roztargniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztargniony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.