rozpuszczony
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.puʂˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: roz‧pusz‧czo‧ny
Adjective
rozpuszczony (comparative bardziej rozpuszczony, superlative najbardziej rozpuszczony, no derived adverb)
- dissolved
- (of hair) down, loose
- (colloquial) spoiled (of a child); overindulged
Declension
Declension of rozpuszczony (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | rozpuszczony | rozpuszczona | rozpuszczone | rozpuszczeni | rozpuszczone | |
genitive | rozpuszczonego | rozpuszczonej | rozpuszczonego | rozpuszczonych | ||
dative | rozpuszczonemu | rozpuszczonej | rozpuszczonemu | rozpuszczonym | ||
accusative | rozpuszczonego | rozpuszczony | rozpuszczoną | rozpuszczone | rozpuszczonych | rozpuszczone |
instrumental | rozpuszczonym | rozpuszczoną | rozpuszczonym | rozpuszczonymi | ||
locative | rozpuszczonym | rozpuszczonej | rozpuszczonym | rozpuszczonych |
Further reading
- rozpuszczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.