rozpustnik

Polish

Etymology

From rozpusta +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈpust.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ustɲik
  • Syllabification: roz‧pust‧nik

Noun

rozpustnik m pers (female equivalent rozpustnica)

  1. debauchee, libertine
    Synonym: bezwstydnik

Declension
Declension of rozpustnik
singular plural
nominative rozpustnik rozpustnicy/rozpustniki (deprecative)
genitive rozpustnika rozpustników
dative rozpustnikowi rozpustnikom
accusative rozpustnika rozpustników
instrumental rozpustnikiem rozpustnikami
locative rozpustniku rozpustnikach
vocative rozpustniku rozpustnicy
adjective
adverb
  • rozpustnie
nouns
verbs

Further reading
  • rozpustnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpustnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.