rozczyniać

Polish

Etymology

From rozczynić +‎ -ać. First attested in 1534.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈt͡ʂɨ.ɲat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /rɔsˈt͡ʂɨ.ɲat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɲat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧czy‧niać

Verb

rozczyniać impf (perfective rozczynić)

  1. (transitive, cooking) to cut (to mix flour with water or milk to make dough)

Conjugation
Conjugation of rozczyniać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozczyniać
present tense 1st rozczyniam rozczyniamy
2nd rozczyniasz rozczyniacie
3rd rozczynia rozczyniają
impersonal rozczynia się
past tense 1st rozczyniałem,
-(e)m rozczyniał		 rozczyniałam,
-(e)m rozczyniała		 rozczyniałom,
-(e)m rozczyniało		 rozczynialiśmy,
-(e)śmy rozczyniali		 rozczyniałyśmy,
-(e)śmy rozczyniały
2nd rozczyniałeś,
-(e)ś rozczyniał		 rozczyniałaś,
-(e)ś rozczyniała		 rozczyniałoś,
-(e)ś rozczyniało		 rozczynialiście,
-(e)ście rozczyniali		 rozczyniałyście,
-(e)ście rozczyniały
3rd rozczyniał rozczyniała rozczyniało rozczyniali rozczyniały
impersonal rozczyniano
future tense 1st będę rozczyniał,
będę rozczyniać		 będę rozczyniała,
będę rozczyniać		 będę rozczyniało,
będę rozczyniać		 będziemy rozczyniali,
będziemy rozczyniać		 będziemy rozczyniały,
będziemy rozczyniać
2nd będziesz rozczyniał,
będziesz rozczyniać		 będziesz rozczyniała,
będziesz rozczyniać		 będziesz rozczyniało,
będziesz rozczyniać		 będziecie rozczyniali,
będziecie rozczyniać		 będziecie rozczyniały,
będziecie rozczyniać
3rd będzie rozczyniał,
będzie rozczyniać		 będzie rozczyniała,
będzie rozczyniać		 będzie rozczyniało,
będzie rozczyniać		 będą rozczyniali,
będą rozczyniać		 będą rozczyniały,
będą rozczyniać
impersonal będzie rozczyniać się
conditional 1st rozczyniałbym,
bym rozczyniał		 rozczyniałabym,
bym rozczyniała		 rozczyniałobym,
bym rozczyniało		 rozczynialibyśmy,
byśmy rozczyniali		 rozczyniałybyśmy,
byśmy rozczyniały
2nd rozczyniałbyś,
byś rozczyniał		 rozczyniałabyś,
byś rozczyniała		 rozczyniałobyś,
byś rozczyniało		 rozczynialibyście,
byście rozczyniali		 rozczyniałybyście,
byście rozczyniały
3rd rozczyniałby,
by rozczyniał		 rozczyniałaby,
by rozczyniała		 rozczyniałoby,
by rozczyniało		 rozczynialiby,
by rozczyniali		 rozczyniałyby,
by rozczyniały
impersonal rozczyniano by
imperative 1st niech rozczyniam rozczyniajmy
2nd rozczyniaj rozczyniajcie
3rd niech rozczynia niech rozczyniają
active adjectival participle rozczyniający rozczyniająca rozczyniające rozczyniający rozczyniające
passive adjectival participle rozczyniany rozczyniana rozczyniane rozczyniani rozczyniane
contemporary adverbial participle rozczyniając
verbal noun rozczynianie

References
  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozczyniać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.