rozczarować
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *orzčarovati. By surface analysis, roz- + czarować.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.t͡ʂaˈrɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: roz‧cza‧ro‧wać
Verb
rozczarować pf (imperfective rozczarowywać)
- (transitive) to disappoint, to displease, to underwhelm
- (reflexive with się) to become disappointed
Conjugation
Conjugation of rozczarować pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozczarować | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | rozczaruję | rozczarujemy | ||||||||||||||||
2nd | rozczarujesz | rozczarujecie | |||||||||||||||||
3rd | rozczaruje | rozczarują | |||||||||||||||||
impersonal | rozczaruje się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozczarowałem, -(e)m rozczarował |
rozczarowałam, -(e)m rozczarowała |
rozczarowałom, -(e)m rozczarowało |
rozczarowaliśmy, -(e)śmy rozczarowali |
rozczarowałyśmy, -(e)śmy rozczarowały | |||||||||||||
2nd | rozczarowałeś, -(e)ś rozczarował |
rozczarowałaś, -(e)ś rozczarowała |
rozczarowałoś, -(e)ś rozczarowało |
rozczarowaliście, -(e)ście rozczarowali |
rozczarowałyście, -(e)ście rozczarowały | ||||||||||||||
3rd | rozczarował | rozczarowała | rozczarowało | rozczarowali | rozczarowały | ||||||||||||||
impersonal | rozczarowano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozczarowałbym, bym rozczarował |
rozczarowałabym, bym rozczarowała |
rozczarowałobym, bym rozczarowało |
rozczarowalibyśmy, byśmy rozczarowali |
rozczarowałybyśmy, byśmy rozczarowały | |||||||||||||
2nd | rozczarowałbyś, byś rozczarował |
rozczarowałabyś, byś rozczarowała |
rozczarowałobyś, byś rozczarowało |
rozczarowalibyście, byście rozczarowali |
rozczarowałybyście, byście rozczarowały | ||||||||||||||
3rd | rozczarowałby, by rozczarował |
rozczarowałaby, by rozczarowała |
rozczarowałoby, by rozczarowało |
rozczarowaliby, by rozczarowali |
rozczarowałyby, by rozczarowały | ||||||||||||||
impersonal | rozczarowano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozczaruję | rozczarujmy | ||||||||||||||||
2nd | rozczaruj | rozczarujcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozczaruje | niech rozczarują | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | rozczarowany | rozczarowana | rozczarowane | rozczarowani | rozczarowane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | rozczarowawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozczarowanie |
Further reading
- rozczarować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozczarować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.