recoñecer

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese reconnocer, from Latin recognōscere, present active infinitive of recognōscō.

Verb

recoñecer (first-person singular present recoñezo, first-person singular preterite recoñecín, past participle recoñecido)

  1. to recognize

Conjugation
    Conjugation of recoñecer (c-z alternation)
Singular Plural
First-person
(eu)		 Second-person
(ti)		 Third-person
(el / ela / Vde.)		 First-person
(nós)		 Second-person
(vós)		 Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal recoñecer
Personal recoñecer recoñeceres recoñecer recoñecermos recoñecerdes recoñeceren
Gerund
recoñecendo
Past participle
Masculine recoñecido recoñecidos
Feminine recoñecida recoñecidas
Indicative
Present recoñezo recoñeces recoñece recoñecemos recoñecedes recoñecen
Imperfect recoñecía recoñecías recoñecía recoñeciamos recoñeciades recoñecían
Preterite recoñecín recoñeciches recoñeceu recoñecemos recoñecestes recoñeceron
Pluperfect recoñecera recoñeceras recoñecera recoñeceramos recoñecerades recoñeceran
Future recoñecerei recoñecerás recoñecerá recoñeceremos recoñeceredes recoñecerán
Conditional recoñecería recoñecerías recoñecería recoñeceriamos recoñeceriades recoñecerían
Subjunctive
Present recoñeza recoñezas recoñeza recoñezamos recoñezades recoñezan
Imperfect recoñecese recoñeceses recoñecese recoñecésemos recoñecésedes recoñecesen
Future recoñecer recoñeceres recoñecer recoñecermos recoñecerdes recoñeceren
Imperative
Affirmative recoñece recoñeza recoñezamos recoñecede recoñezan
Negative (non) non recoñezas non recoñeza non recoñezamos non recoñezades non recoñezan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.