pucołowaty
Polish
Alternative forms
Etymology
From Old Polish pucoł + -owaty. According to Bańkowski, a calque of Latin bucculentus.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pu.t͡sɔ.wɔˈva.tɨ/
Audio (file) - Rhymes: -atɨ
- Syllabification: pu‧co‧ło‧wa‧ty
Declension
Declension of pucołowaty (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | pucołowaty | pucołowata | pucołowate | pucołowaci | pucołowate | |
| genitive | pucołowatego | pucołowatej | pucołowatego | pucołowatych | ||
| dative | pucołowatemu | pucołowatej | pucołowatemu | pucołowatym | ||
| accusative | pucołowatego | pucołowaty | pucołowatą | pucołowate | pucołowatych | pucołowate |
| instrumental | pucołowatym | pucołowatą | pucołowatym | pucołowatymi | ||
| locative | pucołowatym | pucołowatej | pucołowatym | pucołowatych | ||
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “pucołowaty”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Further reading
- pucołowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pucołowaty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.