przyrżnąć

See also: przyrznąć

Polish

Alternative forms
  • przyrznąć (archaic)

Etymology

Inherited from Old Polish przyrznąć. By surface analysis, przy- +‎ rżnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.rʐnɔɲt͡ɕ/, /ˈpʂɨr.ʐnɔɲt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈpʂɨr.ʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpr̝ɨr.ʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpʂɨ.rʐnɔ̃t͡ɕ/, /ˈpr̝ɨ.rʐnɔ̃t͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨrʐnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: przyr‧żnąć
  • Syllabification: przy‧rżnąć

Verb

przyrżnąć pf (imperfective przyrzynać)

  1. (transitive) to cut to measure (to cut something with a knife, saw, etc., according to a certain measure)
    Synonym: przyciąć
  2. (transitive, colloquial) to hit
    Synonyms: uderzyć, walić

Conjugation
Conjugation of przyrżnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyrżnąć
future tense 1st przyrżnę przyrżniemy
2nd przyrżniesz przyrżniecie
3rd przyrżnie przyrżną
impersonal przyrżnie się
past tense 1st przyrżnąłem,
-(e)m przyrżnął		 przyrżnęłam,
-(e)m przyrżnęła		 przyrżnęłom,
-(e)m przyrżnęło		 przyrżnęliśmy,
-(e)śmy przyrżnęli		 przyrżnęłyśmy,
-(e)śmy przyrżnęły
2nd przyrżnąłeś,
-(e)ś przyrżnął		 przyrżnęłaś,
-(e)ś przyrżnęła		 przyrżnęłoś,
-(e)ś przyrżnęło		 przyrżnęliście,
-(e)ście przyrżnęli		 przyrżnęłyście,
-(e)ście przyrżnęły
3rd przyrżnął przyrżnęła przyrżnęło przyrżnęli przyrżnęły
impersonal przyrżnięto
conditional 1st przyrżnąłbym,
bym przyrżnął		 przyrżnęłabym,
bym przyrżnęła		 przyrżnęłobym,
bym przyrżnęło		 przyrżnęlibyśmy,
byśmy przyrżnęli		 przyrżnęłybyśmy,
byśmy przyrżnęły
2nd przyrżnąłbyś,
byś przyrżnął		 przyrżnęłabyś,
byś przyrżnęła		 przyrżnęłobyś,
byś przyrżnęło		 przyrżnęlibyście,
byście przyrżnęli		 przyrżnęłybyście,
byście przyrżnęły
3rd przyrżnąłby,
by przyrżnął		 przyrżnęłaby,
by przyrżnęła		 przyrżnęłoby,
by przyrżnęło		 przyrżnęliby,
by przyrżnęli		 przyrżnęłyby,
by przyrżnęły
impersonal przyrżnięto by
imperative 1st niech przyrżnę przyrżnijmy
2nd przyrżnij przyrżnijcie
3rd niech przyrżnie niech przyrżną
passive adjectival participle przyrżnięty przyrżnięta przyrżnięte przyrżnięci przyrżnięte
anterior adverbial participle przyrżnąwszy
verbal noun przyrżnięcie

Further reading
  • przyrżnąć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przyrznąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (12.03.2021) “PRZYRŻNĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przyrznąć”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 360
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.