przekładacz
Polish
Etymology
From przekładać + -acz. First attested in 1564.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛˈkwa.dat͡ʂ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɛˈkɫa.dat͡ʂ/, /pr̝ɛˈkɫa.dat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: prze‧kła‧dacz
Declension
Declension of przekładacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przekładacz | przekładacze |
| genitive | przekładacza | przekładaczy |
| dative | przekładaczowi | przekładaczom |
| accusative | przekładacza | przekładaczy |
| instrumental | przekładaczem | przekładaczami |
| locative | przekładaczu | przekładaczach |
| vocative | przekładaczu | przekładacze |
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przekładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- przekładacz in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przekładacz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przekładacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przekładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 108
- przekładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Bańkowski, Andrzej (2000) “przekładacz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.