praecognosco

Latin

Etymology

Pronunciation

(Classical) IPA^(key): /prae̯.koɡˈnoːs.koː/, [präe̯kɔŋˈnoːs̠koː]

(modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /pre.koɲˈɲos.ko/, [prekoɲˈɲɔsko]

Verb

praecognōscō (present infinitive praecognōscere, perfect active praecognōvī, supine praecognitum); third conjugation

to foresee or foreknow

Conjugation

Conjugation of praecognōscō (third conjugation)
indicative		singular			plural
indicative		first	second	third	first	second	third
active	present	praecognōscō	praecognōscis	praecognōscit	praecognōscimus	praecognōscitis	praecognōscunt
	imperfect	praecognōscēbam	praecognōscēbās	praecognōscēbat	praecognōscēbāmus	praecognōscēbātis	praecognōscēbant
	future	praecognōscam	praecognōscēs	praecognōscet	praecognōscēmus	praecognōscētis	praecognōscent
	perfect	praecognōvī	praecognōvistī, praecognōstī¹	praecognōvit	praecognōvimus, praecognōmus¹	praecognōvistis, praecognōstis¹	praecognōvērunt, praecognōvēre, praecognōrunt¹
	pluperfect	praecognōveram, praecognōram¹	praecognōverās, praecognōrās¹	praecognōverat, praecognōrat¹	praecognōverāmus, praecognōrāmus¹	praecognōverātis, praecognōrātis¹	praecognōverant, praecognōrant¹
	future perfect	praecognōverō, praecognōrō¹	praecognōveris, praecognōris¹	praecognōverit, praecognōrit¹	praecognōverimus, praecognōrimus¹	praecognōveritis, praecognōritis¹	praecognōverint, praecognōrint¹
passive	present	praecognōscor	praecognōsceris, praecognōscere	praecognōscitur	praecognōscimur	praecognōsciminī	praecognōscuntur
	imperfect	praecognōscēbar	praecognōscēbāris, praecognōscēbāre	praecognōscēbātur	praecognōscēbāmur	praecognōscēbāminī	praecognōscēbantur
	future	praecognōscar	praecognōscēris, praecognōscēre	praecognōscētur	praecognōscēmur	praecognōscēminī	praecognōscentur
	perfect	praecognitus + present active indicative of sum
	pluperfect	praecognitus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praecognitus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
subjunctive		first	second	third	first	second	third
active	present	praecognōscam	praecognōscās	praecognōscat	praecognōscāmus	praecognōscātis	praecognōscant
	imperfect	praecognōscerem	praecognōscerēs	praecognōsceret	praecognōscerēmus	praecognōscerētis	praecognōscerent
	perfect	praecognōverim, praecognōrim¹	praecognōverīs, praecognōrīs¹	praecognōverit, praecognōrit¹	praecognōverīmus, praecognōrīmus¹	praecognōverītis, praecognōrītis¹	praecognōverint, praecognōrint¹
	pluperfect	praecognōvissem, praecognōssem¹	praecognōvissēs, praecognōssēs¹	praecognōvisset, praecognōsset¹	praecognōvissēmus, praecognōssēmus¹	praecognōvissētis, praecognōssētis¹	praecognōvissent, praecognōssent¹
passive	present	praecognōscar	praecognōscāris, praecognōscāre	praecognōscātur	praecognōscāmur	praecognōscāminī	praecognōscantur
	imperfect	praecognōscerer	praecognōscerēris, praecognōscerēre	praecognōscerētur	praecognōscerēmur	praecognōscerēminī	praecognōscerentur
	perfect	praecognitus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praecognitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
imperative		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praecognōsce	—	—	praecognōscite	—
active	future	—	praecognōscitō	praecognōscitō	—	praecognōscitōte	praecognōscuntō
passive	present	—	praecognōscere	—	—	praecognōsciminī	—
passive	future	—	praecognōscitor	praecognōscitor	—	—	praecognōscuntor
non-finite forms		active			passive
non-finite forms		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praecognōscere	praecognōvisse, praecognōsse¹	praecognitūrum esse	praecognōscī	praecognitum esse	praecognitum īrī
participles		praecognōscēns	—	praecognitūrus	—	praecognitus	praecognōscendus, praecognōscundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praecognōscendī	praecognōscendō	praecognōscendum	praecognōscendō	praecognitum	praecognitū

¹The verb "nōscō" and its compounds frequently drop the syllables "vi" and "ve" from their perfect, pluperfect and future perfect conjugations.

Descendants

English: precognosce
French: préconnaître
Italian: preconoscere
Spanish: preconocer

References

“praecognosco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
praecognosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.