powić

Polish

Etymology

From po- +‎ wić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wić

Verb

powić pf (imperfective powijać)

  1. (transitive, literary) to give birth
    Synonym: urodzić
  2. (transitive, obsolete) to wrap
    Synonym: owinąć

Conjugation
Conjugation of powić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powić
future tense 1st powiję powijemy
2nd powijesz powijecie
3rd powije powiją
impersonal powije się
past tense 1st powiłem,
-(e)m powił		 powiłam,
-(e)m powiła		 powiłom,
-(e)m powiło		 powiliśmy,
-(e)śmy powili		 powiłyśmy,
-(e)śmy powiły
2nd powiłeś,
-(e)ś powił		 powiłaś,
-(e)ś powiła		 powiłoś,
-(e)ś powiło		 powiliście,
-(e)ście powili		 powiłyście,
-(e)ście powiły
3rd powił powiła powiło powili powiły
impersonal powito
conditional 1st powiłbym,
bym powił		 powiłabym,
bym powiła		 powiłobym,
bym powiło		 powilibyśmy,
byśmy powili		 powiłybyśmy,
byśmy powiły
2nd powiłbyś,
byś powił		 powiłabyś,
byś powiła		 powiłobyś,
byś powiło		 powilibyście,
byście powili		 powiłybyście,
byście powiły
3rd powiłby,
by powił		 powiłaby,
by powiła		 powiłoby,
by powiło		 powiliby,
by powili		 powiłyby,
by powiły
impersonal powito by
imperative 1st niech powiję powijmy
2nd powij powijcie
3rd niech powije niech powiją
passive adjectival participle powity powita powite powici powite
anterior adverbial participle powiwszy
verbal noun powicie

Derived terms
noun
verbs

Further reading
  • powić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.