potroić

Polish

Etymology

From po- +‎ troić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈtrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: po‧tro‧ić

Verb

potroić pf (imperfective potrajać)

  1. (transitive) to triple (to multiply by three, to make thrice as large)
  2. (reflexive with się) to triple (to become thrice as large)

Conjugation
Conjugation of potroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potroić
future tense 1st potroję potroimy
2nd potroisz potroicie
3rd potroi potroją
impersonal potroi się
past tense 1st potroiłem,
-(e)m potroił		 potroiłam,
-(e)m potroiła		 potroiłom,
-(e)m potroiło		 potroiliśmy,
-(e)śmy potroili		 potroiłyśmy,
-(e)śmy potroiły
2nd potroiłeś,
-(e)ś potroił		 potroiłaś,
-(e)ś potroiła		 potroiłoś,
-(e)ś potroiło		 potroiliście,
-(e)ście potroili		 potroiłyście,
-(e)ście potroiły
3rd potroił potroiła potroiło potroili potroiły
impersonal potrojono
conditional 1st potroiłbym,
bym potroił		 potroiłabym,
bym potroiła		 potroiłobym,
bym potroiło		 potroilibyśmy,
byśmy potroili		 potroiłybyśmy,
byśmy potroiły
2nd potroiłbyś,
byś potroił		 potroiłabyś,
byś potroiła		 potroiłobyś,
byś potroiło		 potroilibyście,
byście potroili		 potroiłybyście,
byście potroiły
3rd potroiłby,
by potroił		 potroiłaby,
by potroiła		 potroiłoby,
by potroiło		 potroiliby,
by potroili		 potroiłyby,
by potroiły
impersonal potrojono by
imperative 1st niech potroję potrójmy
2nd potrój potrójcie
3rd niech potroi niech potroją
passive adjectival participle potrojony potrojona potrojone potrojeni potrojone
anterior adverbial participle potroiwszy
verbal noun potrojenie

Further reading
  • potroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.