porazić

Polish

Etymology

From po- +‎ razić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈra.ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ra‧zić

Verb

porazić pf (imperfective porażać)

  1. (transitive) to shock, to stun, to paralyse
  2. (transitive) to strike, to smite
  3. (transitive, of an illness) to strike down, to afflict

Conjugation
Conjugation of porazić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive porazić
future tense 1st porażę porazimy
2nd porazisz porazicie
3rd porazi porażą
impersonal porazi się
past tense 1st poraziłem,
-(e)m poraził		 poraziłam,
-(e)m poraziła		 poraziłom,
-(e)m poraziło		 poraziliśmy,
-(e)śmy porazili		 poraziłyśmy,
-(e)śmy poraziły
2nd poraziłeś,
-(e)ś poraził		 poraziłaś,
-(e)ś poraziła		 poraziłoś,
-(e)ś poraziło		 poraziliście,
-(e)ście porazili		 poraziłyście,
-(e)ście poraziły
3rd poraził poraziła poraziło porazili poraziły
impersonal porażono
conditional 1st poraziłbym,
bym poraził		 poraziłabym,
bym poraziła		 poraziłobym,
bym poraziło		 porazilibyśmy,
byśmy porazili		 poraziłybyśmy,
byśmy poraziły
2nd poraziłbyś,
byś poraził		 poraziłabyś,
byś poraziła		 poraziłobyś,
byś poraziło		 porazilibyście,
byście porazili		 poraziłybyście,
byście poraziły
3rd poraziłby,
by poraził		 poraziłaby,
by poraziła		 poraziłoby,
by poraziło		 poraziliby,
by porazili		 poraziłyby,
by poraziły
impersonal porażono by
imperative 1st niech porażę poraźmy
2nd poraź poraźcie
3rd niech porazi niech porażą
passive adjectival participle porażony porażona porażone porażeni porażone
anterior adverbial participle poraziwszy
verbal noun porażenie

Further reading
  • porazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porazić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.